Newsletter
Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Ο κάθε άνθρωπος πέρασε κάτι στην ζωή του που τον άλλαξε.
Ήταν ίσως μια στιγμή, ένα γεγονός ή μια περίοδος που τον αλλοίωσε. Και ίσως αυτό να μην γίνεται αντιληπτό από τους γύρω του.
Ο καθένας όμως ξέρει πόσο του έχει στοιχίσει, πόσο αγώνα κάνει για να μην καταρρεύσει, πόσα χαμόγελα υποκρίνεται για να μην γίνει αντιληπτό.
Μερικοί δεν μπορούν να το ξεπεράσουν ποτέ τους, άλλοι κάπως το καταφέρνουν· όλοι όμως επηρεάζονται σε κάποιον βαθμό.
Γι’ αυτό και δεν πρέπει να κρίνουμε κανέναν. Δεν ξέρουμε τι κουβαλά η ψυχή του καθενός. Δεν ξέρουμε τα εσώψυχα του άλλου, όσο καλά κι αν νομίζουμε ότι τον ξέρουμε.
Δυστυχώς κρίνουμε τους άλλους από εξωτερικές συμπεριφορές χωρίς να γνωρίζουμε την εσωτερική τους κατάσταση.
Είναι εύκολο να κρίνεις κάποιον από έναν λόγο του ή μια συμπεριφορά του, αλλά συγχρόνως είναι και μια κρίση λανθασμένη που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα του άλλου.
Μέσα στον καθέναν μας κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος, με πληγές και σημάδια του παρελθόντος που μένουν ανεξίτηλα και που πολλές φορές καθορίζουν την ζωή μας. Και οι υπόλοιποι δεν τα γνωρίζουν, ή τα γνωρίζουν αλλά ίσως δεν τα υπολογίζουν…
Όλοι μας χρειαζόμαστε αγάπη και κατανόηση, όχι ελέγχους και υποδείξεις. Μόνο έτσι ίσως καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα σκοτάδια μας και ίσως επουλωθούν οι πληγές μας.
Όλοι μας αναζητούμε την αποδοχή.
Και αυτή η αναζήτηση βρίσκεται στην αγάπη.
Είναι δύσκολο να αγαπάς, γιατί είναι δύσκολο να αποδεχτείς τον άλλον όπως είναι, ιδίως όταν είναι τόσο διαφορετικός από εσένα και όταν κάνει ανεξήγητα για εσένα πράγματα ή έχει παράξενες συμπεριφορές που δεν συμφωνείς.
Όμως εκεί καλείσαιορθοδοξίαονλαιν να μην τον κατακρίνεις αλλά να τον αγκαλιάσεις, να μην τον απαξιώσεις αλλά να προσπαθήσεις να τον καταλάβεις.
Κάθε άνθρωπος έχει το καλό μέσα του.
Μερικές φορές χρειάζεται μια δυνατή αγκαλιά ώστε να σπάσει το τοίχος της κακιάς ή της ιδιοτροπίας που έχει κτίσει η καρδιά του ως άμυνα, ώστε να αισθανθεί και πάλι ασφαλής, ώστε να νιώσει κι αυτός ότι δεν κινδυνεύει, ώστε να λάμψει και πάλι το φως που κρύβει η καρδιά του…
Εάν ο σταυρός του άλλου δεν γίνει και δικός μας σταυρός, τότε καλύτερα μην μιλάμε για αγάπη…
Αυτός που αγαπά συσταυρώνεται με τον άλλον, για τον άλλον.
Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
orthodoxia.online→
