Η αγάπη είναι χρέος
Τέσσερις είναι οι βασικές αιτίες του χρέους της αγάπης προς τον πλησίον.
Αγάπη & άνθρωπος
Πρώτον, όλοι οι άνθρωποι έχουμε την ίδια φύση. Το ν’ αγαπάει ο άνθρωπος τον άνθρωπο είναι τόσο φυσικό, ώστε εκείνος που θα έπαυε να αισθάνεται αγάπη προς τον πλησίον, θα έπαυε και να είναι άνθρωπος.
Δεύτερον, όλοι μας είμαστε πλασμένοι σύμφωνα με την εικόνα του Θεού (Γεν. 1:27). Δεν μπορούμε, λοιπόν, ν’ αγαπάμε τον Θεό και να μην αγαπάμε τον πλησίον μας.
Ακριβώς αυτό μας λέει ο ευαγγελιστής Ιωάννης: «Αν κάποιος πει, «Αγαπώ τον Θεό», μισεί όμως τον αδερφό του, είναι ψεύτης. Γιατί, πραγματικά, αυτός που δεν αγαπάει τον αδερφό του, τον οποίο βλέπει, πώς μπορεί ν’ αγαπάει τον Θεό, τον οποίο δεν βλέπει; Αυτή την εντολή μας έδωσε ο Χριστός: Όποιος αγαπάει τον Θεό, πρέπει ν’ αγαπάει και τον αδερφό του» (Α’ Ιω. 4:20-21 ).
Τρίτον, όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί είμαστε μέλη του σώματος του Χριστού (Α’ Κορ. 12:12-13), όλοι αναγεννηθήκαμε με το ίδιο Βάπτισμα, όλοι κοινωνούμε το ίδιο Σώμα και το ίδιο Αίμα του Κυρίου, όλοι έχουμε τα χαρίσματα του ίδιου Αγίου Πνεύματος.
Ο Θεός είναι αγάπη
Τέταρτον, ο Θεός είναι αγάπη (Α’ Ιω. 4:8, 16). Και αφού όλα στον κόσμο ζουν μέσα στον Θεό, όλα ζουν μέσα στην αγάπη. Όπου, λοιπόν, δεν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει αληθινή ζωή. Και όποιος δεν αγαπάει, δεν έχει γνωρίσει τον Θεό (Α’ Ιω. 4:8), που είναι η ζωή.
Όποιος, απεναντίας, αγαπάει, και τον Θεό έχει γνωρίσει (Α’ Ιω. 4:7) και μέσα στον Θεό ζει, όπως και ο Θεός μέσα σ’ αυτόν (Α’ Ιω. 4:16).
Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι