Πριν πράξουμε το σωστό κάναμε δεκάδες λάθη. Πριν πούμε ευχαριστώ ξεχάσαμε πολλές φορές τους ευεργέτες μας.
Πριν φωνάξουμε «δόξα σοι ο Θεός», χαθήκαμε σε δεκάδες οδυνηρά «γιατί», και πριν δοξολογήσουμε, βραχνιάσαμε στην γκρίνια.
Γι αυτό, μην πετροβολάμε ως άχρηστο τον εαυτό μας. Είναι αυτός που μας χαρίζει τις όμορφες και άσχημες στιγμές.
Μην θες πάντα να είναι στα καλύτερα σου. Επέτρεψε και το λάθος στην ζωή σου. Ξέρεις τι γλύκα έχει η συγχώρεση του εαυτού μας;
Ρωτάς, θα με συγχωρέσει ο Θεός; Σε ρωτώ, εσύ συγχωρείς τον εαυτό σου;
Μην κλέβεις το οξυγόνο της Χάρις του Θεού. Άσε να πάρεις και καμιά ανάσα.
Παύσε να ζητάς πάντα το τέλειο σε όλα, το αψεγάδιαστο και ατσαλάκωτο. Η ειρήνη θα έρθει μέσα σου, όταν αποδεχθείς αυτό που είσαι και εκείνο που μπορείς να γίνεις.
Και ξέρεις κάτι;
Ο Θεός κάνει όνειρα για μας, που εμείς τα μετατρέπουμε σε εφιάλτες. Εσύ μπορεί να μην πιστεύεις στο Θεό, αλλά Εκείνος πιστεύει πολύ σε εσένα.
Επίτρεψε στον Θεό να ονειρεύεται μαζί σου….
π. Λίβυος, «Ζωή δίχως συνταγές» εκδόσεις Αρμός