Μετά τον θάνατο του τελευταίου εικονομάχου αυτοκράτορα Θεόφιλου (829-842), ανέβηκε στον θρόνο του Βυζαντίου η ευσεβής σύζυγός του Θεοδώρα, αντί του ανηλίκου γιου τους Μιχαήλ.
Θέλοντας λοιπόν η αυτοκράτειρα να νυμφεύσει τον Μιχαήλ, έστειλε σε διάφορα μέρη παλατιανούς για να βρουν κόρη ωραία και ενάρετη, κατάλληλη για τον νέο αυτοκράτορα.
Οι παλατιανοί συνάντησαν στην Καππαδοκία μια ευσεβή κόρη με εξαιρετικά προσόντα και ευγενική καταγωγή. Την έλεγαν Ειρήνη. Γεμάτοι χαρά και ελπίδες την παρέλαβαν και την οδηγούσαν στην Κωνσταντινούπολη.
Καθώς έφθασαν στο όρος Όλυμπος της Βιθυνίας, η Ειρήνη τους παρακάλεσε να πάρει την ευλογία του ξακουστού οσίου Ιωαννίκιου του Μεγάλου, που ασκήτευε εκεί. Ο όσιος, μόλις την αντίκρυσε από μακριά, προβλέποντας με το χάρισμα του την πνευματική της εξέλιξη, της φώναξε:
– Καλώς ήλθες, δούλη του Θεού Ειρήνη! Με προθυμία πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη. Με χαρά πήγαινε, γιατί σε χρειάζεται η Ιερά Μονή Χρυσοβαλάντου, για να ποιμάνεις τις μοναχές, που βρίσκονται εκεί.
Η Ειρήνη, αφού πήρε την ευλογία του οσίου, συνέχισε το ταξίδι της για την πρωτεύουσα. Έμαθε όμως στον δρόμο ότι ο αυτοκράτωρ Μιχαήλ είχε ήδη εκλέξει σύζυγο.
Επισκέφθηκε τότε την Ιερά Μονή Χρυσοβαλάντου. Έγινε μοναχή, και έπειτα από λίγο καιρό ανέλαβε την ηγουμενία με την επιθυμία όλων των αδελφών, όπως της είχε προφητεύσει ο Μέγας Ιωαννίκιος.
(Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τ. Ζ΄. επιμ.-εκδ. Βίκτωρος Ματθαίου, Αθήνα 1946-50, Α΄ εκδ.)
Από το βιβλίο: Χαρίσματα και χαρισματούχοι. Ανθολογία χαρισματικών εκδηλώσεων. Τόμος πρώτος.
Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, εκδ. Δ΄ 1990