Ο άνθρωπος ο οποίος αποφασίζει να αντιστρατευθεί το Θεό και το νόμο Του, αρνείται τον προορισμό του και το στόχο της ζωής όπως τον έχει ορίσει ο Θεός.

Αυτή είναι μια γενική καθολική ασωτία. Υπάρχει όμως και η επιμέρους ασωτία, διότι όπως λέει και ο απ. Παύλος “ολόκληρον ημών το σώμα και η ψυχή και το πνεύμα αμέμπτως τηρηθείη…”.(ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α΄ 5:23)

Ολόκληρη η ύπαρξη μας και το σώμα και το πνεύμα οφείλει να δοξάζει το Θεό.

Τότε μόνο ο άνθρωπος αποτελεί μια πληρότητα, μια οντότητα ολοκληρωμένη μέσα στην παρουσία του Χριστού χωρίς να είναι κομματιασμένος. Δεν είναι σήμερα του Χριστού και αύριο όχι. Ή δεν είναι το πρωί που προσεύχεται κοντά στο Χριστό και όταν πάει στη δουλειά του ή βγαίνει έξω φέρεται σαν να μην υπάρχει Θεός.

Οι πατέρες μας έλεγαν “το απρόσληπτον και αθεράπευτον”.

Ο Χριστός πήρε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση, την προσέλαβε, για να την θεραπεύσει ολόκληρη. Και το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου θέλει να θεραπεύσει ολοκληρωτικά ο Χριστός και όχι επιφανειακά, ψεύτικα και προσωρινά.

Και αυτό επιτυγχάνεται με τη δική μας προσπάθεια, με τη δική μας άσκηση και ενδοσκόπηση, με τον προσεκτικό και ασκητικό μας βίο.

Η Βασιλεία του Θεού ουκ έστι βρώσις και πόσις αλλά ΑΣΚΗΣΗ συν αγιασμώ.

Αυτός είναι ο στόχος της ζωής μας:

Να αγιάσουμε ΟΛΟ τον άνθρωπο και στο νού, και στο σώμα και στην ψυχή.

Σωφρονία μοναχή
καθηγουμένη
Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀκράτας
19η Φεβρουαρίου 2022