Newsletter
Η Ορθόδοξη Εκκλησία! Αυτή εστάθη ως λυδία λίθος, εις την οποία εδοκιμάσθηκαν και δοκιμάζονται μέχρι σήμερα όλες αι ετεροδιδασκαλίες των αιρετικών,. Αυτή υψώθη ως πύργος απόρθητος και εδέχθη τας μανιωδεστέρας επιθέσεις των εχθρών του Χριστιανισμού.
«…Αλλά αλλοίμονον! Εναντίον της Ορθοδόξου πίστεως, επετέθησαν άλλης φύσεως εχθροί και πολέμιοι. Αυτοί δεν ήσαν δεδηλωμένοι εχθροί όπως οι πρώτοι. Αυτοί μέσα εις την ορθοδοξία είχαν γεννηθή και γαλουχηθή. Εις το μητρώο της ορθοδοξίας ήσαν γραμμένα τα ονόματά των. Εις όλας τας ιεράς συνάξεις ελάμβανον μέρος. Εκοινώνουν των αχράντων μυστηρίων και παραδέχοντο αδιστάκτως ό,τι υπό τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος εδίδασκε η Ορθόδοξος Εκκλησία και ήσαν έτοιμοι υπέρ αυτής να μαρτυρήσουν.
Αλλ’ αίφνης τις καρδίε των συνετάραξε το ακάθαρτο πνεύμα της υπερηφανείας. Ήθελαν, δηλαδή αυτοί ως ανώτερα δήθεν πνεύματα, με τον πήχυ της λογικής να μετρήσουν τα δόγματα, τας θεμελιώδεις εκείνας αληθείας επί των οποίων στηρίζεται το οικοδόμημα της ορθοδοξίας. Ήθελαν με το μικρό κύπελλο της διανοίας των να εκκενώσουν το άπειρον ωκεανό της γνώσεως του εν Τριαδι Θεού.Ήθελαν με τις ασθενείς πτέρυγές των ως άλλοι ίκαροι να διπλεύσουν τις άχανείς εκτάσεις του απείρου και έτσι υπερήφανοι για τις διανοητικάς των πτήσεις εις τον κόσμο του μυστηρίου παρουσιάσθησαν μία ημέρα εις την Μητέρα Εκκλησία και είπαν με στόμφον: «Μέχρι χθές συνεφωνούσαμε μαζί σου εις όλα τα σημεία της διδασκαλίας σου. Αλλά τώρα όχι. Αυτό εδώ το σημείο της διδασκαλίας σου μας είνε ακατάληπτον. Το άλλο πρέπει να τροποποιηθή ώστε να γίνη καταληπτόν από την ανθρωπίνην διάνοια. Το τρίτον πρέπει ν’ απορριφθή…».
Η ορθόδοξος Εκκλησία εκάλεσε τα τέκνα που διεφώνησαν με την διδασκαλία και προσεπάθησε να τα πείση ότι η γραμμή την οποία ακολουθεί είνε η γραμμή που εχάραξε ο Θεάνθρωπος ιδρυτής της και ότι πάσα παρέκκλισις εστω και ελαχίστη από την γραμμή αυτή θα δημιουργήση ρήγμα εις την παράταξι του Χριστιανισμού και κίνδυνο νοθεύσεως της εξ αποκαλύψεως Θείας διδασκαλίας. Αλλ’ αυτοί δυστυχώς με πείσμα εωσφόρου επέμεναν εις τές ετεροδιδασκαλίες των και παρέσυραν και άλλους. Τότε η Ορθοδοξία συνεκάλεσε τας Οικουμενικάς Συνόδους και εκεί εκλήθησαν οι ετεροφρονούντες και ανέπτυξα τις ιδέες των και κατόπιν συζητήσεως και ερεύνης πολλής και υπό τον φωτισμό του Παναγίου Πνεύματος αι ιδέαι των ως προσκρούουσαι εις την διδασκαλία της μιάς Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας απερρίφθησαν και κατεδικάσθησαν, αυτοί δε εφόσον μετά την απόφασιν των Οικουμενικών Συνόδων εξηκολούθουσαν να επιμένοουν εις τις εσφαλμένας ιδέας των απεκόπηκαν από το σώμα της Εκκλησίας ως μέλη γαγγραινώδη, ως ανιάτως νοσήσαντες, διεγράφησα από τα μητρώα της Ορθοδοξίας και οι Ορθόδοξοι δεν ήρχοντο πλέον εις ουδεμία πνευματική επαφή με τους καταδικασθέντας υπό της κοινής συνειδήσεως της Εκκλησίας. Εθεωρούντο πνευματικώς νεκροί.
Αυτοί οι καταδικασθέντες και διαγραφέντες εκ των μητρώων της Ορθοδοξίας απετέλεσαν τας αιρετικάς Εκκλησίας αυταί αι οποίαι διεφώνησεν και απεσπάσθηκαν από τον κορμόν της Ορθοδοξίας, εις στιγμάς πνευματικής ανανήψεως και διά στόματος Θεολόγων των ομολογούν ότι το καθαρόν, το διαυγές, το κρυστάλλινον πνεύμα του Χριστιανισμού διετηρήθη εις την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία! Αυτή εστάθη ως λυδία λίθος, εις την οποία εδοκιμάσθηκαν και δοκιμάζονται μέχρι σήμερα όλες αι ετεροδιδασκαλίες των αιρετικών,. Αυτή υψώθη ως πύργος απόρθητος και εδέχθη τας μανιωδεστέρας επιθέσεις των εχθρών του Χριστιανισμού. Αυτή προσέφερε και προσφέρει τα περισσότερα θύματα εις τον αγώνα εναντίον του Αντιχρίστου. Αυτή είνε εκείνη, η οποία δεν εδέχθη ουδένα συμβιβασμόν με την πλάνην. Δεν επέτρεψε ούτε ένα ιώτα να προστεθή η ν’ αφαιρεθή από το σύμβολον της πίστεως. Ενθυμηθήτε προς στιγμήν τους αγώνας του Μ. Αθανασίου, του ήρωος, του προμάχου της Ορθοδοξίας εναντίον των αρειανών. Ομοιούσιος τώ Πατρί, είνε ο Ιησούς Χριστος ― επρότεινον συμβιβαστικώς οι αιρετικοί.
Όχι! Απαντά η παράταξις της Ορθοδοξίας με αρχηγόν τον Μ. Αθανάσιον. Δεν είνε ο ομοιούσιος αλλά «ο ομοούσιος τώ Πατρί, δι’ ού τα πάντα εγένετο». Δεν ηθέλησαν να προστεθή το ιώτα αυτό των αιρετικών. Και δι’ ένα ιώτα επάλαισε ο Μ. Αθανάσιος επί ήμισυ αιώνα και εσείσθη Ανατολή και Δυσι. Σχολαστικισμοί! Θα είπουν σήμερον πολλοί που σκέπτονται απολύτως υλιστικά και δεν δύνανται να εισδύσουν εις το βαθύ νόημα του Χριστιανισμού. Αλλά, κύριοι, εάν η Ορθοδοξία εδέχετο τότε να προστεθή το ιώτα εκείνο των αρειανών, όλον το οικοδόμημα του Χριστιανισμού που στηρίζεται επί της Θεότητος του Κυρίου θα κατέρρεε εις ερείπια και ο Χριστιανισμός θα εξεφυλίζετο εις μίαν απλήν φιλοσοφίαν, την οποίαν εκήρυξεν άνθρωπος και όχι Θεός.
Η Ορθοδοξία, αγαπητοί, ομοιάζει με ένα θαυμάσιον οικοδόμημα, του οποίου οι διάφοροι λίθοι είνε μαζί με τον θεμέλιον λίθον κατά τοιούτον τρόπον συνδεδεμένοι, ώστε και ένα λιθαράκι εάν άφαιρεθή από το όλον οικοδόμημα, κινδυνεύει να καταρρεύση όλη η οικοδομή. Περίεργον αλλ’ αληθές. Αρκεί να ρίψητε ένα βλέμμα εις εκείνους εκ των ορθοδόξων οι οποίοι επηρεαζόμενοι από το πνεύμα των αιρετικών διδασκαλιών απομακρύνονται από τα ιερά ήθη και έθιμα της ορθοδοξίας μας. Σήμερον απορρίπτουν την νηστείαν. Αυριον τάςακολουθίας. Μεθαύριον θα περιφρονήσουν τας ιεράς εικόνας και τα σεπτά σύμβολα της πίστεως και ούτω θυσιάζοντες καθημερινώς εις τον βωμόν του μοδερνισμού «τά μικρά και ελάχιστα δόγματα» θα φθάσουν εις το θλιβερόν σημείον να μη κρατούν πλέον μαζί των από τον θησαυρόν της Ορθοδοξίας τίποτε άλλο παρά μόνον το όνομα του Ορθοδόξου.
Κλαύσατε, αδελφοί, και θρηνήσατε τους Ορθοδόξους αυτούς οι οποίοι από ένα πνεύμα σνομπισμού του αιώνος μας, ανεπαισθήτως πολάκις, απεμακρύνθησαν από τας βάσεις και τα θεμέλια της Ορθοδοξίας και περιπλανώνται εις τας Σαχάρας των διαφόρων αιρέσεων και είνε σήμερον λίγο απ’ όλα. Μόνον Ορθόδοξοι δεν είνε και άς φωνάζουν και άς διαμαρτύρωνται ότι είνε ορθόδοξοι.
Αλλά εάν ωρισμένοι Έλληνες έγιναν θύματα των διαφόρων προπαγανδών και απελάκτισαν την Μητέρα αυτών Εκκλησίαν, την σωτήριον Κιβωτόν του έθνους εν ημέραις δουλείας, ευτυχώς η μεγίστη πλειοψηφία του Ελληνικού παραμένει Ορθόδοξος. Με μόνην την διαφοράν, ότι η τιμία αυτή λέξις ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ δεν έχει συνειδητοποιηθεί εις τας ψυχάς των Ελλήνων όπως θα έπρεπε. Δεν εδιδάχθη δυστυχώς ο λαός μας τι σημαίνει Ορθοδοξία. Εις τούτο βεβαίως πταίουν πολλοί. Δεν έχομεν ώραν ούτε είνε ο καιρός κατάλληλος διά να εξετάσωμεν τα ποικίλα ατια, ένεκα των οποίων η Ορθοδοξία με τα 4 Πατριαρχεία δεν έχει πλέον την λάμψιν των ενδόξων χρόνων. Ίσως άλλοτε το θέμα αυτό να μας απασχολήση, διότι, ως επομεν και εις την αρχήν της ομιλίας, η Ορθοδοξία είνε ο πολύτιμος, ο ανεκτίμητος αδάμας της Ελλάδος μας και ουαί εάν η Ελλάς απολέση τον αδάμαντα αυτόν. Θ’ απολέση τότε την ψυχήν της.
Αλλ’ όχι! Η Ελλάς δεν θ’ απολέση τον αδάμαντα. Σήμερον Κυριακήν της Ορθοδοξίας μετά συγκινήσεως και ιερωτάτων παλμών καρδίας αναπολούμεν τους χιλιετείς αγώνας του Βυζαντίου, τας ηρωϊκάς μορφάς των Αθανασίων, των Φωτίων, των Μάρκων Ευγενικών των Γρηγορίων Παλαμά τας εκατοντάδας των Ιερών Θυμάτων, τα οποία προσέφερε διά να μείνη η γωνιά αύτη Ορθόδοξος, και εμπνεεόμενοι από το παράδειγμα τούτων πάντες οι Ορθόδοξοι Έλληνες οπουδήποτε της υφηλίου και εάν ευρισκώμεθα άς είμεθα πάντοτε εν εγρηγόρσει και εν επιφυλακή, άς έχωμεν τα μάτια μας δεκατέσσαρα διά να μη μας εξαπατήσουν αι διάφοροι προπαγάνδαι που οργιάζουν δυστυχώς σήμερον εις την πολυπαθή μας πατρίδα και ανταλλάξωμεν τον γνήσιον θησαυρόν της Ορθοδοξίας με τα ευτελή και κίβδηλα νομίσματα των αιρέσεων τα οποία λάμπουν εξωτερικώς ως καθαρός χρυσός, αλλά εάν αφαιρέσωμεν απ’ αυτών το χρυσόν επίχρισμα ουδέν άλλο μένει η σκωρία και μόλυβδος». Χρυσός καθαρός 24 καρατίων είνε μόνον η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ.
Αδελφοί Έλληνες! Δεν μισούμεν ουδένα αλλόθρησκον και ετερόδοξον. Αλλά δεν δυνάμεθα να περιφρονήσωμεν την ιεράν παρακαταθήκην μας. Καυχώμεθα εν Κυρίω ότι εμεθα Ορθόδοξοι ανήκοντες εις την παλαιάν μαρτυρικήν και ένδοξον Ανατολικήν Εκκλησίαν του Χριστού. Κατ’ εξοχήν σήμερον ημέραν της Ορθοδοξίας άς ανανεώσωμεν την απόφασίν μας διά να ζήσωμεν και αποθάνωμεν ως ορθόδοξοι Χριστιανοί έχοντες ως σύνθημα το σύνθημα: ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ η ΘΑΝΑΤΟΣ.
Mητροπολίτης Φλωρίνης π. Aυγουστίνος Kαντιώτης
