Δημήτριος Παναγόπουλος
Αγία Μαρίνα : Η κοπελίτσα που στο όνομά της κτίστηκαν Εκκλησίες
Χίλια επτακόσια περίπου χρόνια έχουν παρέλθει από την ημέρα του μαρτυρίου της αγίας Μαρίνας. Μάλιστα, δέκα επτά αιώνες, και τα πάντα γύρω της είναι νωπά, είναι φρέσκα, είναι καινά.
Για χιλιοστή επτακοσιοστή φορά η 17η Ιουλίου εορτάζεται από τους πιστούς ως ημέρα του μαρτυρίου της Αγίας, που ο οδοστρωτήρας του χρόνου και της συνήθειας δεν κατόρθωσε, αλλά ούτε και θα κατορθώσει ποτέ, να αφαιρέσει ή να καλύψει το μέγα δίδαγμα που απορρέει από το μαρτύριό της.
Την αγία Μαρίνα την προσκυνούν, την τιμούν, την σέβονται και την επικαλούνται νέες και νέοι, γριές και γέροντες, φτωχοί και πλούσιοι, μορφωμένοι και μη.
Η αγία Μαρίνα, το ίνδαλμα κατ’ εξοχήν των παρθένων νεανίδων, είναι η κοπελίτσα των 15 χρόνων.
Μάλιστα, ένα κοριτσάκι είναι αυτή που παρακαλούμε σήμερα, αυτή που ενώπιόν της στεκόμαστε, αυτή που πλησίον της αγρυπνούμε, αυτή που μας έφερε μέχρι εδώ, αυτή που στο όνομά της κτίστηκαν Εκκλησίες.
Βεβαίως η ανθρώπινη λογική δεν τα υιοθετεί αυτά. Ο εγωισμός δεν τα παραδέχεται, και η κατά κόσμον σοφία και γνώση τα απορρίπτει.
Και γιατί όλα αυτά; Διότι δεν γνώρισαν ποιος στέκεται όπισθεν της Αγίας.
Καθότι υπάρχει Ένας, που δίνει την Χάρη, την αξία και τον αγιασμό στους ανθρώπους Του.
Αυτός είναι ο Ιησούς, ο Χριστός. Χωρίς τον Χριστό δεν υπάρχουν Άγιοι, δεν υπάρχουν Μάρτυρες, δεν υπάρχουν νίκες και στέφανοι. Ο Ιησούς είναι ο αγωνοθέτης, και χαρά σ’ αυτούς που κάμνουν καλή χρήση της ελευθερίας τους και δέχονται τον Χριστό και στην ανάγκη μαρτυρούν γι’ Αυτόν, όπως έπραξε και η αγία Μαρίνα που εορτάζει σήμερα.
Ναι, ο Ιησούς δοξάζεται δια των Αγίων και Μαρτύρων, και Αυτός αντιδοξάζει αυτούς.
Και είναι ωραία τα τροπάρια των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας που αποδίδουν την τιμή, την δόξα, την προσκύνηση και την λατρεία στον Κύριο.
Και πολλές φορές ακούμε να ψάλλεται, συν τοις άλλοις: «Δόξα τω σε δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι» κλπ.
Γι’ αυτό ας γνωρίζουμε ότι κανείς δεν πρόκειται να λάβει κάτι από την Αγία αν δεν γνωρίζει τον Ιησού. Το τονίζουμε αυτό, διότι αν ρίξουμε μια ματιά στους λεγόμενους φιλέορτους προσκυνητές, που συρρέουν κατά χιλιάδες για να ανάψουν το κερί τους στην Αγία και να ασπαστούν την αγία εικόνα της, θα διαπιστώσουμε θλιβερά πράγματα.
Θα διακρίνουμε όχι μόνο άγνοια, αλλά και ασέβεια. Μάλιστα, και ασέβεια. Τυπικά πράττουμε τα πάντα, κρυμμένοι πίσω από ένα κερί. Ανάβοντας ένα κερί, νομίζουμε ότι αυτό είναι όλο και ότι δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Και γενικότερα, άνθρωποι χωρίς μετάνοια, χωρίς εξομολόγηση, άνθρωποι με αμαρτίες ποικίλες κατακλύζουν τους ιερούς Ναούς κατά τις μνήμες των Αγίων.
Νέοι με πορνείες και μοιχείες, νέες και κυρίες ημίγυμνες που περιφέρουν την πορνεία και την διαφθορά στο γυμνό τους σώμα και διασκορπίζουν όλεθρο στις ψυχές που έρχονται στο… Πανηγύρι, για να προσκυνήσουν.
Γυναίκες φόνισσες (με εκτρώσεις), σύζυγοι βλάσφημοι που αποφεύγουν την τεκνογονία, κληρικοί ανεξομολόγητοι από την ημέρα της χειροτονίας τους, ψάλτες, καλλίφωνοι ίσως, αλλά βέβηλοι και ασεβείς, εκκλησιαστικοί επίτροποι εγωιστές και άλλοι παρόμοιοι είναι, ως επί το πλείστον, οι λεγόμενοι προσκυνητές, που λέγουν ότι τιμούν της Αγίας την αγία μνήμη.
Το πανδαιμόνιο δε των παιχνιδιών, που ο Σατανάς με τα όργανά του τοποθετεί στον περίβολο των Εκκλησιών που εορτάζουν, είναι το επιστέγασμα της νίκης του Σατανά. Η όλη όψη παρουσιάζει εμπορική πανήγυρη και όχι θείο προσκύνημα και τιμή Μάρτυρος.
Κατόπιν, δυστυχώς, της θλιβερής αυτής διαπιστώσεως, θα πρέπει να τονίσουμε και την πλευρά των ευσεβών, των αληθινά θρησκευομένων. Αυτών που έρχονται με γνώση και ευσέβεια. Που έρχονται να προσκυνήσουν, που έρχονται να εκκλησιασθούν, που έρχονται να αγρυπνήσουν, που έρχονται να κουραστούν και όχι να πάρουν τον αέρα τους ή να κάνουν την βόλτα τους.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι αυτοί που ξεχωρίζουν την αναψυχή τους από την Εκκλησία τους. Που με την προσκύνησή τους δεν έχουν και το ραντεβού τους. Είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν τι κάνουν. Αλλά δυστυχώς αυτοί είναι λίγοι, είναι το 5 %· το 95 % είναι οι τυπολάτρες και οι ασεβείς.
Αγαπητοί,
Η αγία Μαρίνα είναι και δική μας προστάτις και δική μας βοηθός.
Παραξενεύεστε, ίσως, το πώς και εμείς αναμένουμε βοήθεια από μία παιδούλα; Απαντούμε: την βοήθεια δεν την αναμένουμε από την Αγία, αλλά από τον Κύριο που βρίσκεται όπισθεν της Αγίας.
Η βοήθεια δε που προσφέρει σε εμάς αυτή, είναι οι θερμές προσευχές τής αγνής παιδικής της καρδιάς.
Κλείνοντας δε ευχόμαστε, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός δια των πρεσβειών της Παναγίας Μητρός Του και πάντων των Αγίων, ιδιαιτέρως δε της αγίας Μαρίνας της νύμφης Του, της οποίας το μαρτύριο σήμερα εορτάζουμε, να ευλογεί όλους μας ως άτομα, ως οικογένειες, ως Έθνος, ως Φυλή, και να μας αξιώσει και της επουρανίου Του Βασιλείας.
Από το τεύχος 147 του 1958 του Περιοδικού «Αγία Μαρίνα» Αθηνών.
ΠΗΓΗ: ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ