³ καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς πολλὰ ἐν παραβολαῖς λέγων· ⁴ Ἰδοὺ ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπείραι. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ἃ μὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ ἐλθόντα τὰ πετεινὰ κατέφαγεν αὐτά· ⁵ ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰ πετρώδη ὅπου οὐκ εἶχε γῆν πολλήν, καὶ εὐθέως ἐξανέτειλε διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς. ⁶ ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυματίσθη, καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν ῥίζαν ἐξηράνθη· ⁷ ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰς ἀκάνθας, καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ ἀπέπνιξαν αὐτά· ⁸ ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν καὶ ἐδίδου καρπὸν ὃ μὲν ἑκατόν, ὃ δὲ ἑξήκοντα, ὃ δὲ τριάκοντα. ⁹ ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

³ Καὶ εἶπεν εἰς αὐτοὺς πολλὰ διὰ παραβολῶν λέγων· ⁴ Ἰδοὺ αὐτὸς ποὺ σπέρνει ἐβγῆκεν ἔξω εἰς τὸ χωράφι, διὰ νὰ σπείρῃ.Καὶ ὅταν αὐτὸς ἔσπερνεν, ἄλλοι μὲν σπόροι ἔπεσαν κοντὰ εἰς τὸν δρόμον τοῦ χωραφιοῦ καὶ ἐπειδὴ παρέμειναν ἐκτεθειμένοι εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ ἐδάφους, ἦλθαν τὰ πετεινὰ καὶ τοὺς κατέφαγαν. τὸ ὁποῖον τρέφει ρίζας στερεάς. ⁵ Ὅταν δὲ ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, ἐκάησαν ἀπὸ τὴν ζέστην, καὶ ἐπειδὴ δὲν εἶχαν ρίζαν, ἐξηράνθησαν. ⁶ Ἄλλοι δὲ σπόροι ἔπεσαν εἰς μέρη, ποὺ εἶχαν καὶ σπόρους ἀγκαθιῶν.Καὶ ἐβλάστησαν τὰ ἀγκάθια καὶ ἔπνιξαν τελείως αὐτούς. ⁷ Ἄλλοι δὲ σπόροι ἔπεσαν ἐπάνω εἰς τὴν γῆν τὴν μαλακὴν καὶ εὔφορον καὶ ἀπέδιδαν καρπόν, ἄλλος μὲν σπόρος ἑκατόν, ἄλλος δὲ ἑξήκοντα, ἄλλος δὲ τριάκοντα. ⁸ Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει αὐτιὰ πνευματικὰ διὰ νὰ ἀκούῃ καὶ καλὴν διάθεσιν διὰ νὰ δέχεται καὶ ἐγκολπώνεται αὐτὰ ποὺ λέγω, ἄς ἀκούῃ. ⁹ Καὶ ἀφοῦ προσῆλθον οἱ μαθηταί, τοῦ εἶπαν· Διατὶ τοὺς ὁμιλεῖς μὲ παραβολάς;