Advertisements
Advertisements
Εθνικά θέματα

Το ελληνο-αιγυπτιακό σύμφωνο και οι επιπολαιότητες μας

Το ελληνο-αιγυπτιακό σύμφωνο και οι επιπολαιότητες μας
Διαβάζω με πολύ προσοχή όσους στέκονται κριτικά στο ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο
Advertisements

Γράφει ο Σπύρος Λίτινας
Δικηγόρος Παρ ‘ Αρείω Πάγω , LLM στο διεθνές Εμπορικό Δίκαιο

Advertisements

Διαβάζω με πολύ προσοχή όσους στέκονται κριτικά στο ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο και αυτό με αφορμή τα πρόσφατα δημοσιεύματα που θέλουν την Αίγυπτο να προχωρά σε προκηρύξεις οικοπέδων ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, σε περιοχές ,δηλαδή ελληνικής δικαιοδοσίας που έμειναν εκτός οριοθέτησης . 

Σέβομαι τις απόψεις τους αλλά δεν τις ασπάζομαι .

Σε άρθρο μου που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Militaire στις 25.08.2020 με τίτλο «Ελληνοτουρκικά: Κρίνονται οι εξελίξεις των επόμενων 100 ετών στην περιοχή, το ΄χουμε καταλάβει;» είχα υποστηρίξει μεταξύ άλλων Q

« … Παρόλα αυτά και κατά την προσωπική μου άποψη η συμφωνία με την Αίγυπτο ήταν αναγκαία . Προβάλλαμε σαν χώρα τον ισχυρισμό -και καλά κάναμε – ότι το τουρκολιβικό σύμφωνο ήταν αυτοδίκαια άκυρο και ως εκ τούτου ανυπόστατο . Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι για να είχε υπόσταση ο δικός μας ισχυρισμός μας θα έπρεπε να τον υπερασπιστούμε μόνο στρατιωτικά διότι σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να καταφύγουμε σε διεθνή οργανισμό πράγμα που θα σήμαινε ότι καταρχήν αποδεχόμαστε το υποστατό της συμφωνίας , ώστε να ζητήσουμε εν συνεχεία την ακύρωσή του .

Τώρα με την ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία κλείνουμε έστω και μερικώς ένα μέτωπο με την Αίγυπτο που είναι ηγέτιδα χώρα στον Αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο και αφήνουμε παράθυρο ανοιχτό εφόσον υπάρχει καλή πίστη και αποδοχή των προνοιών του διεθνούς δικαίου για μια μελλοντική συμφωνία Ειρήνης με τους Τούρκους και τους Αιγυπτίους φυσικά .

Καθεστώτα όπως αυτό της Αιγύπτου με μια μουσουλμανική αδελφότητα να ελλοχεύει είναι εξαιρετικά εύθραυστα και δε μας παίρνει να έχουμε ανοικτό στρατιωτικό, εκτός και από πολιτικό, μέτωπο με την Αίγυπτο. Φαντασθείτε τι θα είχε συμβεί εάν η Αίγυπτος αγνοώντας εμάς οριοθετούσε απευθείας με τους Τούρκους .

Έχουμε τόση ΑΟΖ όση μπορούμε να υπερασπιστούμε πολιτικά , διπλωματικά μα πάνω απ ‘όλα στρατιωτικά ενώ όση καλή πίστη και να υπάρχει ανάμεσα στα μέρη δεν είναι αρκετή αν δεν συνδυάζεται από στρατιωτική πίστη ….»

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ militaire.gr