Την ώρα που ένα κίνημα για την ανατροπή της ομοσπονδιακής συστάσεως της Γερμανικής Δημοκρατίας απετράπη στο Βερολίνο, η ιταμή πρόκληση του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα ότι η Ελλάς εισήλθε στην ΕΕ διά της απάτης εκμαιεύθη στα Τίρανα, για να διαψευσθεί εν συνεχεία από τον ίδιο, καθότι ο ισχυρισμός του Ράμα είναι καθ’ ολοκληρίαν ψευδής.
Τόσον ο τότε Γάλλος πρόεδρος Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν όσο κι ο Γερμανός καγκελάριος Γκέχαρντ Σρέντερ απέρριψαν την αρνητική στάση της Κομισιόν το 1979 κι εδέχθησαν την ελληνική υποψηφιότητα για καθαρά πολιτικούς λόγους.
Η σύμπτωση, πάντως, κινήματος και απαξίας στους κόλπους της ΕΕ αποκτά ενδιαφέρον δια τα καθ’ ημάς που ασχολούμεθα με την περί όνου σκιάς.
Προσπαθεί να συμπαρασύρει σ’ ένα νέο μέτωπο στην ελληνική κυβέρνηση, μετά το Κέντρο σκοπιανής γλώσσας, ώστε να ευρεθεί η Ελλάς εν μέσω δύο “πυρών”: Στο Αιγαίον από τους Τούρκους και στην Αδριατική με τους Αλβανούς προστατευομένους του Βερολίνου.
Αλλά, δύο μέτωπα πιέσεως η Ελλάς δεν τα αντέχει, όπως κατά τον ιταλοελληνικό πόλεμο στη Βόρειο ΄Ηπειρο τo 1940 και στο Ρούπελ με την χιτλερική Βέρμαχτ το 1941.
Στη σημερινή αντιστοιχία, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να διαλέξει που θα δώσει την διπλωματική μάχη, στο Αιγαίο ή στην Αδριατική και προφανώς εκεί όπου έχει “συγκριτικό πλεονέκτημα”. Στο Αιγαίο, η Ελλάς υφίσταται…
Κάνε το σχόλιο σου