Η υφιστάμενη εδώ και δεκαετίες αντιπαράθεση ανάμεσα σε Ελλάδα & Τουρκία διέρχεται σήμερα μια φάση έντονης κλιμάκωσης.
Παρά ταύτα και παρά το ενδεχόμενο πρόκλησης ενός απρόβλεπτου ατυχήματος, η εγνωσμένη θέληση και θέση των μερών, Ελλάδας-Τουρκίας εν προκειμένω, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μια, είναι δεδομένη στην κατεύθυνση της αποφυγής κινήσεων που να επιφέρουν ένα στρατιωτικό επεισόδιο.
Η Τουρκία έχουσα γνώση των επιπτώσεων που μπορούν να επέλθουν σε όλα τα επίπεδα του πολιτικού της συστήματος από μια αρνητική για αυτήν εξέλιξη ενός επεισοδίου με κύρια αναφορά στο Αιγαίο, παραβιάζοντας ταυτόχρονα τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα χωρίς να επέρχεται η επιβεβλημένη επί του θαλασσίου εν προκειμένω πεδίου κατασταλτική αντίδραση των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων, δεν προχωράει σε βηματισμούς ενεργοποίησης της πρώτης κατά ταύτα κίνησης πυροδότησης των υφισταμένων συγκρουσιακών δεδομένων.
Από την άλλη η Ελλάδα ούσα μεν εν δικαίω, επιθυμούσα όμως να εκπέμψει στη διεθνή κοινότητα την εικόνα χώρας που αποβλέπει περισσότερο σε μια ισόρροπης μορφής συνεννόηση και όχι στη σύγκρουση, συμπλέοντας ταυτόχρονα με τις προσρήσεις του διεθνούς παράγοντα, επενδύοντας δε παραλλήλως σε προσβλεπόμενη στήριξή του, επιλέγει την αποφυγή της πρώτης, επί του πεδίου της στρατιωτικής αντιπαράθεσης, κίνησης.
Η προσωπικότητα Ερντογάν….
Η συνέχεια του άρθρου στο slpress.gr
