Κυριακή 3 Ιανουαρίου: Αγία Θωμαΐς από την Λέσβο η σημερινή γιορτή.
Θεωρείτε προστάτης του συζυγικού βίου.

Γεννήθηκε, στη Λέσβο μεταξύ των ετών 910-913. Οι γονείς της, Μιχαήλ και Καλή, ήταν ευσεβέστατοι, έντιμοι και ευκατάστατοι. Τη στέρηση παιδιού την αντιμετώπιζαν «πενθούντες και σκυθρωπάζοντες», αλλά και με την ελπίδα ότι θα αποκτούσαν παιδί και για τούτο δεν έπαυαν να προσεύχωνται.

Τέλος, η Παναγία με θείο όνειρο προειδοποίησε την Καλή ότι όχι μόνο θα αποκτούσε παιδί, αλλά ότι τούτο θα ξεχώριζε σε πλούτο χαρισμάτων και αγιότητα. Πραγματικά, απόκτησαν κόρη, που την ωνόμασαν Θωμαίδα, που καθώς μεγάλωνε ξεχώριζε για τα χαρίσματα που είχε και την ομορφιά της.

Αν και δεν είχε καμιά διάθεση για γάμο αλλ’ απεναντίας εθαύμαζε την μοναστική ζωή, πειθαρχώντας στη θέληση και επιθυμία των γονιών της, πανδρεύτηκε, μεταξύ των ετών 934-937, σε ηλικία 24 ετών, κάποιον Στέφανο, που έγινε γι’ αυτήν «ακάνθινος στέφανος» για όλη την ζωή της. Ενώ αυτή ήταν τόσο καλή, τόσο ενάρετη, ώστε την ήξεραν όλοι σαν υπόδειγμα συζύγου, υπέφερε φοβερά από την βάναυση συμπεριφορά του βαρβάρου συζύγου της, που καθημερινά εύρισκε ευκαιρία να την πληγώνει στο σώμα και στην ψυχή με ξυλοδαρμούς, ραπίσματα, κλωτσιές ακόμα και στο στόμα της, να την καίει, να της ανοίγει πληγές σ’ όλο της το σώμα.

Και η Θωμαίς αντιμετώπιζε όλη αυτή την μαρτυρική κατάσταση με την προσευχή, την υπομονή και την αγαθοεργία. Πολύ σύντομα η πίστη και η αγιότητα της Θωμαίδος ευλογήθηκε από το Θεό, που της έδωκε την χάρη να κάνει και θαύματα, όταν ζητούσε με τις θερμές προσευχές της την βοήθειά Του για ανθρώπους που υπέφεραν. Έπειτα από δέκα τριών ετών μαρτυρική συζυγική ζωή, απέθανε η Θωμαίς σε ηλικία τριάντα οκτώ ετών.

Η Αγία Θωμαΐς ως τις αρχές του 20ού αιώνα ήταν άγνωστη στο Χριστιανικό κόσμο γενικότερα, αλλά και την πατρίδα της, τη Λέσβο. Το 1961 τη γνωρίσαμε μετά από μια σειρά άρθρων, που δημοσίευσε γι’ αυτήν – έπειτα από βαθιά επιστημονική έρευνα – ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αείμνηστος Ιωάννης Μ. Φουντούλης. Από τις πηγές που εκείνος μας διέσωσε, μαθαίνουμε πως η Αγία Θωμαΐς γεννήθηκε το 10ο μ.Χ. αιώνα στη Λέσβο μεταξύ των ετών 910/913 και 948/951, κατά πάσα πιθανότητα στην πόλη της Μυτιλήνης και σε πλησιέστερη με την πόλη κατάφυτη περιοχή.»

Μ’ αυτά τα λόγια, ο π. Αθανάσιος Γιουσμάς ξεκινά το κεφάλαιο «Η ζωή της Αγίας Θωμαΐδος» και αφού παρουσιάζει τη ζωή της στη Μυτιλήνη και στην Κωνσταντινούπολη, την κακοποίησή της από το σύζυγό της, τη μεγάλη της πίστη, τα θαύματά της, το θάνατό της, καταλήγει με τα εξής: «Και σήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι που την επικαλούνται και που αποζητούν τη βοήθειά της. Κι όντως, η Αγία τούς συντρέχει ποικιλότροπα! Χαρίζει στα ανδρόγυνα την ειρήνη και τη γαλήνη!

Μαλακώνει τις ψυχές των σκληρών συζύγων! Αποδιώχνει από την οικογένεια το φθόνο, το μίσος, την κακία! Αποκρούει κάθε τρελή συζυγική ζηλοτυπία και κάθε ανδρική θηριωδία! Το μισογύνη τον μεταβάλλει εύκολα σε φιλογύνη κι εκείνους τους συζύγους που είχαν εκ διαμέτρου αντίθετους χαρακτήρες, τους ενώνει και τους συμφιλιώνει με την αγάπη!

Γι’ αυτή της την παρουσία στα ανδρόγυνα και στις οικογένειες θεωρήθηκε και θεωρείται προστάτιδα της συζυγίας. Το σεπτό λείψανο της Οσίας Θωμαΐδος βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη ακέραιο ως την άλωση της Πόλης από τους Φράγκους, το 1204. Τι απέγινε στη συνέχεια, μας είναι σήμερα εντελώς άγνωστο. Η μνήμη της από την Εκκλησία μας εορτάζεται στις 3 Ιανουαρίου.

Τα θαύματα της Αγίας

Κάποτε, σὲ μιὰ ᾿Αγρυπνία στὶς Βλαχέρνες, κάποιος δαιμονισμένος ἔπεσε ξαφνικὰ στὰ πόδια τῆς Θωμαΐδος, κραυγάζοντας:
«῾Ως πότε θὰ κρύπτης τὸν ἑαυτό σου, δούλη τοῦ Θεοῦ;… ῍Ας μεγαλυνθῆ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μὲ ὄργανό Του ἐσένα… ῍Ας γίνη θαυμαστὸ σὲ μένα, Θωμαΐς, τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ… Φανέρωσε τὸν ἑαυτό σου…
Δεῖξον ὅτι θαυμάσια μεγάλα τερατουργεῖ διὰ σοῦ ὁ τῶν θαυμασίων Θεὸς… ῍Ας θρυμματισθῆ μὲ τὸ δικό σου χέρι αὐτὸς ποὺ μὲ καταδυναστεύει…».
῾Η ῾Αγία κάμφθηκε ἀπὸ τὴν εὐσπλαγχνία… ῞Υψωσε τὰ χέρια στὸν Θεὸ καὶ προσευχήθηκε… ῞Υστερα ἄλειψε μὲ λάδι τῆς Θεοτόκου τὰ χέρια της καὶ ἔχρισε τὸν δαιμονισμένο… Καὶ ἐκεῖνος εὐθὺς ἀμέσως ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὸ
πονηρὸ πνεῦμα!…

Στὴν Μονὴ τοῦ ᾿Αγκουρίου ζοῦσε ἕνας εὐνοῦχος ποὺ ὠνομαζόταν Κωνσταντῖνος καὶ ἔπασχε ἀπὸ παράλυσι καὶ κυνάγχη.
Μιὰ νύχτα, εἶδε στὸν ὕπνο του κάποιον ποὺ στάθηκε πλησίον του καὶ ἄρχισε νὰ τὸν συμβουλεύη πῶς νὰ θεραπευθῆ:
«῍Αν θέλης γρήγορα νὰ ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὸν κίνδυνο, χωρὶς καμμιὰ ἀναβολὴ στεῖλε ταχέως στὴν μακαρία Θωμαΐδα… Πάρε τὸ νερὸ ἀπὸ τὸ πλύσιμο τῶν ἁγίων χεριῶν της… Χρῖσε μὲ αὐτὸ τὸ μέρος τοῦ σώματος ποὺ σὲ ταλαιπωρεῖ… Καὶ ἀμέσως θὰ θεραπευθῆς…».
Πείθεται ὁ ἀσθενὴς… ᾿Αφοῦ ξύπνησε, ἔκανε σύμφωνα μὲ τὶς ὁδηγίες… ῎Εχρισε ὅλο τὸ σῶμα του μὲ τὸ ἀπόνερο τῆς ῾Αγίας… Καὶ ἰάθη παραχρῆμα!…

Κάποτε ἡ Θωμαῒς ἀγρυπνοῦσε στὸν Ναὸ τῆς Παναγίας ῾Οδηγητρίας…
Ξαφνικά, προσπίπτει ἐνώπιόν της μιὰ γυναίκα… ᾿Αρκετὸ καιρὸ ἡ ταλαίπωρη βασανιζόταν ἀπὸ δαιμόνιο… Τὴν θερμοπαρακαλεῖ μὲ θρήνους καὶ κλαυθμούς:
«᾿Ελέησέ με τὴν δούλη σου, ὦ δούλη τοῦ Θεοῦ… Μὴ μὲ ἀφήσης νὰ μὲ σέρνη ὁ σατανᾶς σὰν ἀνδράποδο… ῾Ικανὸς ὁ καιρὸς τῆς θλίψεως…
Δὲν θὰ βρεθῆ κάποιος νὰ μὲ βοηθήση;…».
῾Η ῾Αγία τὴν εὐσπλαγχνίσθηκε.
«᾿Ελαίῳ ἁγίῳ χρίει τὸ γύναιον καὶ παρευθὺς τὸ δαιμόνιον δραπετεύει καὶ ἄφαντον γίνεται…».

Μιὰ ἄλλη γυναίκα ζοῦσε ἄσεμνη καὶ ἀκόλαστη ζωή… Βασανιζόταν
ὅμως ἀπὸ φοβερὴ ἀσθένεια: αἱμορροοῦσε περισσότερο ἀπὸ ἕξι χρόνια…
῾Η Θωμαΐς, φωτισμένη ἀπὸ τὸν Θεό, κατάλαβε τὸ νόσημα καὶ τὴν ἐσυμβούλευσε:
«Κοπέλλα μου, ἂν θέλης νὰ ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴν ἀρρώστιά σου, παῦσε νὰ ἁμαρτάνης κατὰ τὶς μεγάλες ῾Εορτές… ᾿Απόφευγε νὰ κάνης, ὅπως συνηθίζεις, πράγματα ποὺ ἀπαγορεύει ὁ θεῖος νόμος… Διῶξε πολὺ μακρυὰ τὴν συνήθεια νὰ κυλιέσαι στὸν βόρβορο τῶν παθῶν…».
῾Η ἁμαρτωλὴ γυναίκα ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ ἀπέχη ἀπὸ τὶς αἰσχροπραγίες
αὐτὲς… ῾Η ῾Αγία τὴν ἔχρισε μὲ τὸ γνωστὸ λάδι καὶ τὴν ἐθεράπευσε!…

῞Ενα παρόμοιο θαῦμα ἔγινε μὲ μιὰ ἄλλη γυναῖκα… Ζοῦσε καὶ αὐτὴ βίον
βδελυρὸ καὶ κυλιόταν στὸν βόρβορο… Τὴν ἐβασάνιζε ὅμως ἀσθένεια ὀδυνηρὴ καὶ ἀνυπόφορη: εἶχε καρκῖνο γύρω ἀπὸ τὸν μαστὸ…
Πέφτει στὰ πόδια τῆς Θωμαΐδος, τὰ βρέχει μὲ δάκρυα καυτὰ καὶ ζητεῖ τὸ ἔλεος… Τότε ἀκούει τὴν δούλη τοῦ Χριστοῦ νὰ τῆς λέη:
«Εἰ θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι, τῆς παραλόγου καὶ βορβορώδους ἀπόστηθι μίξεως, τὸ ταύτης ἔκκοψον πάθος καὶ συζεύχθητι νομίμῳ ἀνδρὶ καὶ τεύξῃ ταχείας τῆς θεραπείας».
῾Η ἀσθενής, ὅταν ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ κάνη ὅλα αὐτὰ καὶ τὸ διαβεβαίωσε μὲ πολὺ φόβο, ἔγινε ἀμέσως καλά!…

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τάς θλίψεις τοῦ βίου σου, ὡς προσφορὰν λογικήν, Χριστῷ προσενένκασα, τὴν τῶν θαυμάτων ἰσχύν, Ὁσία, ἀντείληφας. Ὅθεν ὡς συζυγίας, ὑποτύπωσιν θείαν, μέλπομεν Θωμαΐς σε, καὶ πιστῶς σοι βοῶμεν Χαῖρε τῆς νήσου Λέσβου, σεμνὸν ἐγκαλλώπισμα.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Πόνους πλείστους ἤνεγκας καὶ κακουχίας, Θωμαῒς πανθαύμαστε, ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Χριστοῦ· ὅθεν ἀξίως δεδόξασαι, καὶ τῶν ῾Αγίων ἐδέξω τὸν στέφανον.

Μεγαλυνάριον
Ηθλησας ἐν πόνοις μαρτυρικοῖς, Θωμαῒς ῾Οσία, καὶ κατῄσχυνας τὸν ἐχθρόν· ὅθεν ἐδοξάσθης παρὰ Θεοῦ πλουσίως, καὶ νέμεις τοῖς αἰτοῦσι, τὴν σὴν βοήθειαν.

• Τι γιορτή είναι αύριο Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 202322 Σεπτεμβρίου 2023
• Εορτολόγιο 23 Σεπτεμβρίου 202322 Σεπτεμβρίου 2023
• Εορτολόγιο αύριο 23 Σεπτεμβρίου 202322 Σεπτεμβρίου 2023
• Το Βά­πτι­σμα δέν εί­ναι μι­ά συμ­βο­λι­κή τε­λε­τή22 Σεπτεμβρίου 2023
• Οσία Παρασκευή του Σάρωφ – Ντιβέεβο – Συναξαριστής 22 Σεπτεμβρίου 202322 Σεπτεμβρίου 2023

Καλή Χρονιά!!!
orthodoxia.online