Ἑπτὰς μαθητῶν συντέτμηται Βαδίμῳ,
Εἰς οὐρανοὺς δ’ ἔφθασεν, οὗ Θεὸς θρόνος.
Ο Άγιος Βάδιμος έζησε όταν βασιλιάς της Περσίας ήταν ο Σαπώρ ο Β’ (325 – 379 μ.Χ.). Πέρσης στην καταγωγή και από γένος επίσημο, άφησε πλούτη και γοητευτικό κοσμικό μέλλον για να υπηρετήσει στο Χριστό. Έγινε Ιερέας και εργάστηκε για τη διάδοση του Ευαγγελίου.
Συγκέντρωσε μάλιστα και μια ομάδα επτά μαθητών, που τους προετοίμαζε εργάτες του χριστιανικού φωτισμού. Καταγγέλθηκε ότι αποσπά στο Χριστό πολλούς Πέρσες από την πάτρια θρησκεία, και φυλακίστηκε με τους μαθητές του για τέσσερις μήνες.
Επειδή όμως κατά το διάστημα αυτό αρνήθηκε να εγκαταλείψει την πίστη του, καταδικάστηκε μαζί με τους μαθητές του σε αποκεφαλισμό. Την εκτέλεση της θανατικής ποινής, ανέλαβε κάποιος που μπροστά στα βασανιστήρια αρνήθηκε το Χριστό, ο Νιρσάν.
Παρά τον έλεγχο που του έκανε ο Άγιος Βάδιμος, αυτός με τρεμάμενα χέρια εξετέλεσε την ποινή. Η θεία δίκη όμως δεν τον άφησε ατιμώρητο. Κάποια μέρα, που κάποιος ειδωλολάτρης θύμωσε εναντίον του, τον σκότωσε με μαχαίρι.