Η Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως έχει δημοσιεύσει το παρακάτω κείμενο στην ιστοσελόδα της.
Σκέψεις προς τους αδελφούς κληρικούς
της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως & Σταυρουπόλεως
Πολυσέβαστοι αδελφοί μου και πατέρες,
Χριστός Ανέστη!
Είθε το Άγιο Φως του Αναστάντος Κυρίου να πλημμυρίσει τις καρδιές μας, η λύπη μας να γίνει χαρά, μετά τη μπόρα τη δαιμονική να ‘ρθεί η λιακάδα η θεϊκή, όπως έλεγε ο Όσιος Παΐσιος.
Με συστολή μεγάλη, με βαθύ σεβασμό, με ανυπόκριτη αγάπη αλλά και την γλώσσα της αληθείας λαμβάνω το θάρρος να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις.
Κι ενώ βρισκόμαστε στην ολόλαμπρη Διακαινήσιμο Εβδομάδα, αφού αξιωθήκαμε να γιορτάσουμε το Άγιο Πάσχα, και να βιώσουμε την ευλογία και την κατάνυξη όλου του Τριωδίου, δεν σας κρύβω ότι στην καρδιά μου έχω συνοχή, λύπη, ακόμα και αγανάκτηση.
Η Ιερά μας Μητρόπολη πλήρωσε βαρύτατα την πανδημία του κορωνοϊού με την απώλεια τριών αδελφών μας, ευλαβεστάτων κληρικών, του πατρός Δημητρίου, του πατρός Κωνσταντίνου, του πατρός Χαραλάμπους. Αλλά και ο πατήρ Ευδόκιμος, ενώ εκοιμήθη από άλλη αιτία, αν δεν υπήρχε η επιβάρυνση του συστήματος υγείας, θα είχε ίσως καλύτερη περίθαλψη. Πολλοί κληρικοί επίσης νόσησαν, νοσηλεύτηκαν, διασωληνώθηκαν ή διήλθαν κατ’οίκον την ασθένεια με μεγάλη ταλαιπωρία. Αλλά και εκατοντάδες λαϊκοί αδελφοί μας, όπως μαρτυρεί το τμήμα Covid του Κοιμητηρίου, ενορίτες, φίλοι, συγγενείς, πρόσωπα αγαπημένα έφυγαν από κοντά μας.
Εν τούτοις και παρά τις επανειλημμένες συστάσεις και πατρικές προτροπές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας και πνευματικού μας πατέρα, υπάρχουν ακόμα ανάμεσά μας κληρικοί αρνητές του ιού, της μάσκας, των τεστ, των εμβολίων. Μα, αδελφοί μου, δεν καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι κρίμα βαρύτατο; Με τι συνείδηση θα σταθούμε ενώπιον του ιερού Θυσιαστηρίου αν ηθικά είμαστε συναυτουργοί στις απώλειες ανθρώπινων ζωών; Αλλά και ποιά θεολογία είναι αυτή, που δικαιολογεί ανυπακοή στον επίσκοπο και την Ιερά Σύνοδο; Από πότε θεμελιώσαμε το δικαίωμα να κάνουμε αντάρτικα, να στήνουμε παραμάγαζα ιδιωτικών θεολογιών και επικίνδυνων διδασκαλιών, να παριστάνουμε τους γιατρούς, να αρνούμαστε την επιστήμη;
Γίνομαι πιο σαφής. Είναι σε όλους γνωστό ότι υπάρχουν κληρικοί, που δεν επιτρέπουν τη μάσκα στην ενορία τους ή δείχνουν προκλητική ανοχή. Με τον τρόπο αυτό βέβαια υφαρπάζουν και ενορίτες άλλων ενοριών, που είναι επιρρεπείς λόγω ενός ανεπίγνωστου ζηλωτισμού και συσπειρώνονται σε ακραία στοιχεία. Επικοινώνησα το προηγούμενο διάστημα με κάποιους ενορίτες, που είχα καιρό να τους δω, να μάθω τα νέα τους και έλαβα με έκπληξη απαντήσεις σαν τις παρακάτω:
“πηγαίνω στην τάδε ενορία, γιατί όταν εσείς είχατε κλειστά, εκείνοι μας έβαζαν μέσα κρυφά”, “άλλαξα ενορία, γιατί αφήνουν την οικογένειά μας μέσα στον ναό χωρίς μάσκα”, “εκεί που πηγαίνω δεν έχει όριο πιστών και δεν φοράμε μάσκα και ο ιερέας ενημερώνεται από δικούς του όταν έρχεται αστυνομία για να μην εκτεθούμε”. Και διάφορα άλλα απίστευτα και φοβερά.
Θυμάμαι λοιπόν τα πραγματικά προφητικά λόγια του δεσπότη μας, εδώ και δεκαπέντε χρόνια στις ιερατικές συνάξεις για την ανάγκη της μεταξύ μας ενότητας (όχι τις ανεύθυνες προφητολογίες που διαδίδουν άλλοι και έχουν ήδη διαψευστεί τόσες φορές). Εν τω μεταξύ αυτοί που δεν κάνουν υπακοή είναι οι ίδιοι που τονίζουν συνέχεια στα πνευματικά τους τέκνα τη σημασία της υπακοής και πολλές φορές την επιβάλλουν.
Και ενώ διδάσκουν την ταπείνωση, οι ίδιοι έβαλαν τον εαυτό τους πάνω από τον δεσπότη, πάνω από τη Σύνοδο, ίσως ίσως πιο πάνω και από τον Χριστό. Είναι λοιπόν τόσο δύσκολο να ομονοήσουμε σε ένα ζήτημα, που είναι ζήτημα ζωής και θανάτου; Όχι, δεν είναι. Αρκεί να πούμε όλοι “νά’ ναι ευλογημένο” στις οδηγίες που λαμβάνουμε από την Ιερά Μητρόπολη
και να τηρούμε με ακρίβεια τα υγειονομικά μέτρα. Μπορεί να μη γίνουμε οι “ομολογητές” που ονειρευόμαστε στα μάτια των φανατικών αλλά θα προστατεύσουμε την υγεία τους. Και αυτό είναι η αληθινή ομολογία πίστεως, αυτή είναι η αληθινή χριστιανική αγάπη.
Επίσης, ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε υπεύθυνα σε ποια εκκλησία ανήκουμε, σε ποια δικαιοδοσία, σε ποιον δίνουμε αναφορά, πως διασφαλίζεται η ενότητά μας. Ορισμένοι με την ανυπακοή στην εκκλησία συμπεριφέρονται ακριβώς σαν τους αντιεξουσιαστές και τους αναρχικούς, δεν υπάρχει καμία διαφορά. Δεν είναι δυνατόν να μας καθοδηγούν γέροντες και γερόντισσες με τέτοιες αντιλήψεις, που είναι υπεύθυνοι αποκλειστικά για τα μοναστήρια τους, ή αρχιερείς άλλων εκκλησιών. Είναι φοβερό ατόπημα, ιεροκανονικό σφάλμα αλλά και απαρχή σχισμάτων και διαιρέσεων. Επειδή εμείς “την γλυτώσαμε” (επί του παρόντος) από τον θάνατο, θα αδιαφορήσουμε για την υγεία των ενοριτών μας; Είναι τρομερό.
Βάζοντας βαθειά μετάνοια σε όλους, στον καθένα χωριστά, ασπαζόμενος με σεβασμό την ιερωσύνη σας, σας ικετεύω και σας εκλιπαρώ. Ας κατανοήσουμε το μέγεθος του κινδύνου. Ας μετέχουμε με συντριβή στο πατρικό πένθος του Μητροπολίτη μας, που κηδεύει τα παιδιά του, αλλά και μοιράζεται όλη την αγωνία κάθε φορά που κάποιος ασθενεί. Ας τιμήσουμε την μνήμη των εκλιπόντων πατέρων ενωμένοι στον κοινό αγώνα για την προστασία της προσωπικής μας υγείας αλλά
και όλων των πιστών.
Είναι κρίμα η εκκλησία αντί να δείχνει τον δρόμο της προόδου, όπως έκαναν πάντοτε στην εκκλησιαστική ιστορία οι Άγιοι Πατέρες, να στρέφεται στο σκοτάδι του Μεσαίωνα, να αρνείται την προσφορά της ιατρικής και της επιστήμης.
Έχουμε την ευλογία να διακονούμε σε μία ζωντανή Μητρόπολη της Εκκλησίας της Ελλάδας, ας δοξάζουμε πρωτίστως τον Θεό για αυτή την ευλογία, αλλά και να ευχαριστούμε τον επίσκοπο για όσα κάνει για εμάς. Περίσσεια είναι η αγάπη του κάθε φορά, που τον λυπούμε. Μας “τιμωρεί” συγχωρώντας τα πταίσματα μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε κατάχρηση της αγάπης του και να τον εκθέτουμε.
Αντίθετα ας ενεργοποιηθεί το φιλότιμό μας έστω και αυτή την ώρα, που θρηνούμε με οδύνη τους ιερείς μας, και ας αναθεωρήσουμε την στάση μας.
Ζητώ εκ βαθέων συγγνώμη από όλους,
– ελάχιστος και αναξιότερος όλων –
π. Γεώργιος Οικονόμου
ΠΗΓΗ: Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως
