Ο Όσιος Ραφαήλ του Βανάτου († αρχές 17ου αι.) και ο Όσιος Νείλος ο Εριχιώτης (†1334), είναι οι αγιορείτες άγιοι που γιορτάζουν σήμερα Τρίτη 16 Αυγούστου 2022.
Όσιος Ραφαήλ του Βανάτου († αρχές 17ου αι.)
Σέρβος στο γένος, ιερομόναχος της Μονής Χιλιανδαρίου, όπου ασκήθηκε θεάρεστα για αρκετό χρονικό διάστημα. Στάλθηκε από τους αδελφούς του στη σημερινή πόλη Ζρενιανίν της περιοχής του Βανάτου, όπου η Μονή είχε μετόχι. Εκεί αγωνίσθηκε σκληρά, όχι μόνο στο διακόνημα που του δόθηκε, αλλά και σε κάθε μοναχική άσκηση, ιδιαίτερα στην προσευχή και νηστεία. Έζησε σε μια μικρή καλύβα και σε αυτήν κοιμήθηκε εν ειρήνη και ετάφη.
Σε αυτόν τον τόπο, λίγο μετά, κατασκευάσθηκε προς τιμή του μικρό παρεκκλήσιο, το οποίο το 1826 αναστηλώθηκε και μεγάλωσε. Ο Θεός του έδωσε πλούσιο το χάρισμα της θαυματουργίας. Ο ευσεβής λαός, αμέσως μετά την κοίμησή του, άρχισε να προσέρχεται στον τάφο του. Οι πιστοί μέχρι σήμερα πηγαίνουν τους αρρώστους τους, διανυκτερεύουν στο εκκλησάκι, τους διαβάζουν την ευχή του αγίου Ραφαήλ και κατά την πίστη τους βρίσκουν τη θεραπεία τους.
Η μνήμη του τιμάται στις 16 Αυγούστου και στις 13 Ιουλίου.
Όσιος Νείλος ο Εριχιώτης (†1334)
Ιδρυτής και πρώτος κτίτωρ της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γηρομερίου, είναι ο Όσιος Νείλος ο Εριχιώτης (1228-1334) Κωνσταντινουπολίτης στην καταγωγή, από την αυτοκρατορική γενιά των Λασκάρεων. Έγινε μοναχός σε πολύ νεαρή ηλικία στην περίφημη Μονή των Ακοιμήτων όπου από Νικόλαος μετονομάσθηκε Νείλος. Μετά από αρκετά χρόνια επισκέφθηκε για προσκύνημα τα Ιεροσόλυμα.
Επιστρέφοντας συγκρούσθηκε με τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγο, για το επίμαχο τότε ζήτημα της ενώσεως Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας. Καταδικάστηκε για τις θέσεις του και εγκαταλείφθηκε σε μια βάρκα στο πέλαγος για να χαθεί. Η Θεία Πρόνοια τον οδήγησε στα παράλια του Αγίου Όρους, στην Μονή των Ιβήρων, όπου παρέμεινε για μια τριετία ως πορτάρης.
Γυρνώντας στην Κωνσταντινούπολη, τιμήθηκε από το νέο Αυτοκράτορα Ανδρόνικο Παλαιολόγο, όμως δεν έμεινε για πολύ στη Βασιλεύουσα. Ξεκίνησε νέα πολυετή περιοδεία, κατά την οποία επισκέφθηκε πολλά μέρη των Αγίων Τόπων, και στη συνέχεια περνώντας τα νησιά του Αιγαίου, την Πελοπόννησο και την Κέρκυρα έφτασε στην Αυλώνα της Ηπείρου, όπου έμεινε για μερικά χρόνια.
Στη συνέχεια, μετά από πρόσκληση κατοίκων της Θεσπρωτίας, μετέβη νοτιότερα, στην περιοχή του Γηρομερίου, και εγκαταστάθηκε σε ένα παλαιό ασκητήριο, στη σπηλιά ενός απότομου βράχου.
Σύντομα σχηματίστηκε γύρω του μικρή αδελφότητα ασκητών και κατόπιν οράματος και αφού βρήκαν την εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας, εγκαταστάθηκαν στο απέναντι βουνό όπου έκτισαν τον πρώτο πυρήνα της Μονής.
Μετά από αρκετά χρόνια ακόμη και σε βαθιά γεράματα, στην ηλικία των 106 ετών, ο Όσιος Νείλος παρέδωσε το πνεύμα του στις 2 Ιανουαρίου του έτους 1334, αφού συνέταξε τη Διαθήκη του και όρισε το διάδοχό του.
Το λείψανό του ενταφιάστηκε σε μικρή απόσταση από τη Μονή και παραμένει μέχρι σήμερα εκεί, διότι όταν επιχείρησαν, λίγα χρόνια μετά το θάνατό του, την ανακομιδή του, κατά θεία παραχώρηση, κατέπεσε ογκώδης βράχος και κάλυψε τον τάφο. Σήμερα, επάνω από τον τάφο του Οσίου Νείλου υπάρχει μικρό παρεκκλήσι.
Από agioritikesmnimes
