ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ
Η τύχη της Κληρονομιάς της Ρωμιοσύνης της Πόλης
17/09/2025
Πριν από 18 μήνες ως Διοικητικό Συμβούλιο της ΟιΟμΚω είχαμε εκδώσει την Ανακοίνωση[1] με τίτλο «Δρυός πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται»[2] εκφράζοντας την αγωνία για τις εξελίξεις στην Κωνσταντινούπολη και εστιάζοντας στα δύο μείζονα, συνδεδεμένα μεταξύ τους θέματα, που αφορούν τη συνέχιση της παρουσίας της Ρωμιοσύνης στην Πόλη: (α) το Δημογραφικό και (β) τη διάσωση και τη χρηστή διαχείριση της πολύ σημαντικής Κοινοτικής περιουσίας από τα ευαγή ιδρύματα μας.
Ιδιαίτερα τονιζόταν στην ανακοίνωση:
– Οι μιμητές των σφετερισμών, που εκδηλώνονται συστηματικά στο Μείζον Ευαγές Ίδρυμα- το Βαλουκλή – από το 1991 έχουν πολλαπλασιαστεί, με αποτέλεσμα πρακτικές όπως εκποιήσεις ακινήτων με ενοικιάσεις πολλών δεκαετιών, ασύμφορες εργολαβίες και ακόμα πωλήσεις τους χωρίς να υπάρξει οποιαδήποτε απόφαση θεσμού, να συμβαίνουν όλο και συχνότερα.
– Καταγγέλλονται σφετερισμοί πόρων που προέρχονται από δωρεές, με διάφορες μεθόδους, όπως υπερτιμολογήσεις σε έργα ανακαινίσεων, που φθάνουν μέχρι και σε υπεξαιρέσεις. Η μη ύπαρξη ελεγκτικών μηχανισμών αφήνει ανεξερεύνητες τις καταγγελίες αυτές.
– Τείνει να παγιωθεί η άρνηση απολογισμού προς τον αιωνόβιο θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και προς το κοινό της Ομογένειας, καθώς και η άρνηση υποβολής του καταλόγου των περιουσιών των Ευαγών Ιδρυμάτων, με επωδό της αυθαιρεσίας τη φράση: «Δεν δίνουμε λογαριασμό σε κανένα».
– Σε ορισμένα ευαγή ιδρύματα η διοίκηση έχει περιέλθει σε μη θεσμικά άτομα εκτός της Ομογένειας.
Σε αντίθεση με το τι αναμενόταν, ότι η ανακοίνωση αυτή θα προκαλούσε αντιδράσεις, δεν υπήρξε καμία που θα πρέπει να προκαλέσει προβληματισμό. Αφού δεν υπήρξε διάψευση των αναφερομένων σημαίνει πως είτε υπάρχει ανοχή στα αναφερόμενα ή η κατάσταση είναι τόσο απελπιστική που είναι ανωφελής οποιαδήποτε αντίδραση. Στο διάστημα που παρήλθε από την ανακοίνωση αυτή, συνεχίστηκαν τα ανησυχητικά γεγονότα, όπως το τελευταίο τραγικό που ομογενής θανούσα επειδή δεν ενδιαφέρθηκε κανείς για ένα μήνα, ενταφιάστηκε σε μουσουλμανικό κοιμητήριο και για να γίνει η εξόδιος ακολουθία της έπρεπε να προκληθεί σάλος. Μια άλλη διαπίστωση είναι ότι υπάρχει σημαντικός αριθμός ομογενών που βρίσκονται σε εξαιρετική ένδεια, αλλά δεν έχουν την αρωγή που χρειάζονται.
Κατά γενική ομολογία οι προσπάθειες ανασύστασης θεσμών συλλογικότητας, αρχίζοντας από το Συνέδριο του 2006, εγκαταλείφθηκαν ή έγινε προσπάθεια απαξίωσής τους. Σημαντικός αριθμός ευαγών ιδρυμάτων δεν συνεργάζονται με το ΣΥΡΚΙ που υπήρξε φορέας σημαντικής προσπάθειας για την ενίσχυση της συλλογικότητας.
Την τελευταία περίοδο γινόμαστε μάρτυρες πολλών δημοσιεύσεων, ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που εκφράζουν την αγωνία τους για το μέλλον της Ομογένειας στην Πόλη. Σαν παράδειγμα το τελευταίο εξάμηνο ο συμπολίτης μας Συμεών Σολταρίδης που αποτελεί το παράδειγμα του Ρωμιού που παλιννόστησε και έδειξε το πως αναζωογονείται μια Κοινότητα που είχε ερημώσει – της Παναγίας Μπαλίνου στον Κεράτειο Κόλπο – δημοσίευσε τρία άρθρα που θέτουν τα σοβαρά προβλήματα της Ομογένειας στην Πόλη μας. Η ανάλυση του συμπολίτη μας καλύπτει το θέμα της “σιωπής” από τους ιθύνοντες της Ομογένειας για διάφορους λόγους, τον εξαναγκασμό σε αποστροφή ικανών στελεχών της Ομογένειας εντός και εκτός της Πόλης να συμβάλουν στα κοινά, αλλά και την α-πολιτική στάση των μελών στην Ομογένεια της Πόλης που ισχύει εν πολύς και στην Κοινότητα εκτός της Πόλης.
Ενώπιον της κατάστασης αυτής και επειδή ως ΟιΟμΚω για πολλά χρόνια έχουμε προσπαθήσει να πείσουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη της λειτουργίας συλλογικών θεσμών εντός και εκτός της Πόλης που πιστεύουμε ότι αποτελεί και τον βασικό παράγοντα της αντιστροφής της επώδυνης αυτής κατάστασης θέλουμε να δηλώσουμε τα εξής:
Η Ρωμιοσύνη της Πόλης αποτελεί ενιαίο σύνολο από όλους, τόσο από τους διαβιούντες στην Πόλη όσο και από τους εκτός της Πόλης που εξαναγκάστηκαν να εκπατριστούν και αποδεδειγμένα έχουν ανιδιοτελές ενδιαφέρον για τη Ρωμιοσύνη της Πόλης.
Δεν υπάρχει κανένας «μαγικός» τρόπος σε 10 χρόνια η Ομογένεια εντός της Πόλης να μην φθάσει στα 200 μέλη, εκτός από το να επιτευχθεί σε κάποιο βαθμό η παλιννόστηση νέων μας.
Είναι ζωτικής σημασίας να «αναστήσουμε» τους συλλογικούς θεσμούς που λειτούργησαν αιώνες και διέσωσαν το Γένος που στηριζόταν στη συνείδηση του ανήκειν στη Ρωμιοσύνη. Αν και η εξουσία συστηματικά κατέστρεψε την Κοινοτική δομή μας, η λειτουργία της κοινοτικής αντίληψης την περίοδο 1955-62 αποδείχθηκε ότι μπορεί η Ρωμιοσύνη της Πόλης να ανασυγκροτήσει τον εαυτό της μετά από μια ανείπωτη τραγική νύκτα. Βέβαια ο αναγκαστικός εκπατρισμός μετά από το 1964 ανέτρεψε τα πράγματα,
Οι εποχές για λόγια έχουν περάσει και είναι πλέον ανάγκη η δράση για να αναστραφεί η πορεία των πραγμάτων. Ως ΟιΟμΚω προτείνουμε τους παραπάνω τρεις άξονες.
Για αυτό τον σκοπό καλούμε όσες/οι συμμερίζονται τα ανωτέρω, να στείλουν μέχρι την 25/10/2025 τις προτάσεις τους (email: [email protected]) για να ακολουθήσει οργανωμένη συνάντηση όλων των Κωνσταντινουπολιτών που ενδιαφέρονται να είναι μέρος της λύσης, μέσα από ουσιαστικό διάλογο, προκειμένου να αλλάξει η πορεία των πραγμάτων προς το καλό.
Τα Μέλη του Δ.Σ. της ΟιΟμΚω
[1] chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/http://www.conpolis.eu/uploadedNews/DRYOS%20PAESOUSIS.pdf
[2] Όταν η βελανιδιά πέσει, κάθε άνθρωπος κόβει ξύλα- η παραπάνω αρχαία παροιμία που θέλει να επισημάνει το ότι όταν οι θεσμοί χάσουν τη δύναμή τους, τότε όλοι προσπαθούν να επωφεληθούν, να κερδίσουν κάτι από την πτώση τους
ΠΗΓΗ: Φανάριον