Το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου (IBS: Irritable bowel syndrome) είναι μια συχνή διαταραχή που πλήττει σχεδόν το 10% των ενηλίκων σε ορισμένες χώρες και δύο φορές περισσότερο τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες. Τα συμπτώματά του περιλαμβάνουν χρόνιο κοιλιακό άλγος, δυσκοιλιότητα ή διάρροια και φούσκωμα. Αυτά έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής ενός ατόμου.
Advertisements
Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τον όρο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου για να περιγράψουν τα γενικά συμπτώματα της εντερικής δυσλειτουργίας. Αλλά η διάγνωση απαιτεί την τήρηση αυστηρών, διαγνωστικών κριτηρίων. Γνωστά ως “κριτήρια της Ρώμης”, αυτά απαιτούν ένα άτομο να παρουσιάζει κοιλιακό άλγος, κατά μέσο όρο, τουλάχιστον μία ημέρα την εβδομάδα. Ο πόνος πρέπει να σχετίζεται με δύο ή περισσότερα από τα ακόλουθα:
- με την αφόδευση
- με αλλαγές στη συχνότητα της αφόδευσης
- με αλλαγές στη μορφή των κοπράνων
Οι εξετάσεις δεν χρειάζονται πάντοτε για τη διάγνωση εάν υπάρχουν αυτά τα συμπτώματα, ωστόσο η ακριβής διάγνωση του IBS είναι σημαντική καθώς μερικά συμπτώματα, όπως ο πυελικός πόνος, μπορεί να αλληλεπικαλύπτονται με άλλες ασθένειες όπως η ενδομητρίωση ή η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου. Εάν υπάρχουν άλλα συμπτώματα, μπορεί να χρειαστούν εξετάσεις αίματος, πυελικό υπερηχογράφημα, ενδοσκόπηση ή δοκιμές κοπράνων για να αποκλειστούν άλλες διαταραχές.
Δεν έχει εντοπιστεί μια ενιαία αιτία για το IBS. Ένα επεισόδιο γαστρεντερίτιδας αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης IBS αλλά αυτό είναι συνήθως προσωρινό και τα συμπτώματα βελτιώνονται σταδιακά.
Τα άτομα με IBS συχνά έχουν άγχος και κατάθλιψη. Η έρευνα δείχνει ότι τα τραύματα της πρώιμης παιδικής ηλικίας μπορεί να προδιαθέτουν μερικούς ανθρώπους για IBS αργότερα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το έντερο και ο εγκέφαλος “συνομιλούν” μέσω σημάτων νεύρων, ορμονών του στρες και άλλων οδών. Είναι γνωστό ότι τα συναισθήματα μπορούν να αλλάξουν άμεσα τη λειτουργία του εντέρου. Αλλά μελέτες δείχνουν τώρα ότι η λειτουργία του εντέρου επίσης επηρεάζει τα συναισθήματα. Μια αυστραλιανή μελέτη έδειξε ότι για μερικούς ανθρώπους εμφανίζονται πρώτα τα συμπτώματα του εντέρου και ως εκ τούτου προκύπτουν τα ψυχολογικά συμπτώματα. Αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους τους ανθρώπους με IBS.
Διατροφική αντιμετώπιση
Τα αποδεικτικά στοιχεία καλής ποιότητας δείχνουν ότι μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε σάκχαρα βοηθάει. Για την ακρίβεια μια δίαιτα χαμηλή σε ζυμώσιμους ολιγοσακχαρίτες, δισακχαρίτες, μονοσακχαρίτες και πολυόλες (FODMAP: fermentable oligosaccharides, disaccharides, monosaccharides, and polyols) μειώνει τα συμπτώματα του IBS.
Τα FODMAP είναι υδατάνθρακες που παράγουν περίσσεια αερίου όταν χωνεύονται. Μπορούν να βρεθούν σε ρίζες φυτών όπως τα κρεμμύδια και τα σκόρδα και σε φρούτα (ή σπόρους) όπως τα όσπρια, τα μήλα, τα αχλάδια και τα μάνγκο. Για καλύτερο αποτέλεσμα, ένα άτομο θα πρέπει να ξεκινήσει μια δίαιτα χαμηλών FODMAP υπό την καθοδήγηση ενός έμπειρου διαιτολόγου.
Είναι μια συνηθισμένη εσφαλμένη αντίληψη ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να διατηρούν μια δίαιτα χαμηλών FODMAP για ολόκληρη τη ζωή τους. Τα τρόφιμα όπως τα κρεμμύδια, τα οποία είναι υψηλά σε FODMAP, είναι καλά προβιοτικά και προάγουν την ανάπτυξη φιλικών βακτηρίων του εντέρου. Ο περιορισμός αυτών τροφών μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή εντερική βακτηριακή ποικιλομορφία, η οποία συνδέεται με αυτοάνοσες ασθένειες και παχυσαρκία. Αυτός είναι ένας λόγος που ο διαιτολόγος πρέπει να καθοδηγήσει τους πάσχοντες σ’ αυτήν τη διατροφή για λίγες εβδομάδες και να αποφευχθεί ένας περιττός διαιτητικός περιορισμός.
Τα απλά διαιτητικά μέτρα περιλαμβάνουν την προσθήκη περισσότερων διαλυτών φυτικών ινών στη διατροφή. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει το ψύλλιο, το οποίο μπορεί να αγοραστεί ως σκόνη από τα φαρμακεία και τα καταστήματα υγιεινής διατροφής. Οι αδιάλυτες ίνες όπως το πίτουρο γενικά δεν βοηθούν.
Μια δοκιμή προβιοτικών μπορεί να βοηθήσει. Αυτά θα μπορούσαν να δοκιμαστούν για ένα μήνα και στη συνέχεια να αξιολογηθούν εκ νέου από τον γαστρεντερολόγο, αλλά είναι απίθανο να είναι χρήσιμα εάν χρησιμοποιηθούν επ ‘αόριστον.
Η διαχείριση του άγχους είναι το κλειδί για τη βελτίωση των συμπτωμάτων για πολλούς πάσχοντες. Οι ψυχολογικές θεραπείες έχει αποδειχθεί σε δοκιμές ότι βοηθούν τα συμπτώματα περισσότερο από το εικονικό φάρμακο ή άλλες παρεμβάσεις. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν ο ψυχολόγος γνωρίζει για το IBS.
Οι κλινικές δοκιμές έχουν επίσης δείξει ότι, για μερικούς ανθρώπους, η υπνοθεραπεία είναι εξίσου αποτελεσματική με μια δίαιτα χαμηλών FODMAP. Η υπνοθεραπεία δεν είναι για όλους, ενώ χρειάζονται πολλαπλές συνεδρίες για τη βελτίωση των συμπτωμάτων.
Ζήσης Ψάλλας
Πηγή: zougla.gr από The conversation.
