Και αν κάποτε συμβεί και δει κανείς τον αδελφό του ν’ αμαρτάνει, ούτε να τον αποστραφεί και να σιωπήσει και να τον αφήσει να καταστραφεί, ούτε πάλι να τον βρίσει και να τον καταλαλήσει, αλλά με συμπάθεια και φόβο Θεού ν’ αναφέρει το γεγονός σε κάποιον που είναι σε θέση να τον διορθώσει, ή να του μιλήσει ο ίδιος με αγάπη και ταπείνωση λέγοντας:…
Advertisements
“Συγχώρεσέ με, αδελφέ μου, γιατί σαν άνθρωπος που δεν έχω μάθει να βλέπω τα χάλια μου, παρατηρώ ότι ίσως δεν κάνουμε καλά αυτό εδώ το πράγμα”. Και αν δεν τον ακούσει, ας το πει σε άλλον, σ’ όποιον η συνείδησή του τον πληροφορεί ότι είναι ευλαβής.
Ας το πει στον προεστώτα του ή στον ηγούμενο, ανάλογα με το μέγεθος του σφάλματος, και ας ησυχάσει.
Αλλά, όπως είπαμε, να το πει με σκοπό να διορθώσει τον αδελφό του και όχι για φλυαρία ή καταλαλιά ή για εξουθένωσή του, χωρίς να θέλει να τον διαπομπεύσει, χωρίς να τον κατακρίνει, χωρίς να προφασίζεται ότι δήθεν θέλει να τον διορθώσει, έχοντας μέσα του κάποια κακή πρόθεση απ’ όσες ανέφερα.
Γιατί πραγματικά, και στον ίδιο τον Γέροντά του αν πει κανείς κάτι, χωρίς να έχει την πρόθεση να διορθώσει τον πλησίον ή γιατί ο ίδιος σκανδαλίστηκε, είναι αμαρτία, είναι καταλαλιά. Αλλ’ ας εξετάσει την καρδιά του και αν έχει κάποια εμπαθή τάση, να μην το πει.
Αν όμως παρατηρεί με ακρίβεια μέσα του ότι πραγματικά από συμπάθεια και για την ωφέλεια του πλησίον θέλει να το πει, τον ενοχλεί όμως και κάποιος λογισμός μέσα του εμπαθής, να αναφέρει στον Γέροντα με ταπείνωση και το δικό του αμάρτημα και του πλησίον λέγοντας:
“Η μεν συνείδησή μου με πληροφορεί ότι θέλω να το πω για την διόρθωση του αδελφού, αλλά αισθάνομαι ότι μέσα μου έχει μπλεχτεί και κάποιος λογισμός, είτε γιατί είχα κάποτε κάτι εναντίον του αδελφού, είτε γιατί κάποιος απατηλός λογισμός θέλει να μ’ εμποδίσει να το πω και να διορθωθεί, δεν ξέρω.” Και τότε ο Γέροντας θα του πει αν πρέπει να το πει ή όχι.
Αββά Δωροθέου, Έργα Ασκητικά
