Μας έλεγε ο μακαριστός π. Γεράσιμος Φωκάς (Μητροπολίτης Κεφαλονιάς Γεράσιμος), ο δυστυχής ο Φαρισαίος εκαμάρωνε πως έκανε νηστείες, “νηστεύω δις του Σαββάτου, αποδεκατώ πάντα όσα κτώμαι”
Advertisements
Αυτός είναι ο νόμος του Μωϋσέως και θυμάμαι, δόξα τω Θεώ, μια φορά βρέθηκα στην Αθήνα, εκεί που μίλαγε ένας σπουδαίος δεσπότης, ο Αυγουστίνος Καντιώτης.
Και είχε τόσο μεγάλη σχέση με τον κόσμο, το ακροατήριο, που πολλές φορές τού λέγανε για ποιο θέμα θέλανε να μιλήσει. Μπήκε μέσα, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος που ήταν μέγας και εις αρετή, και εις ήθος, και εις πίστη, και εις φλόγα, και εις Χριστό, και λέει:
— Έχω σήμερα τρεις σάλπιγγες. Ποια θέλετε;
Και ο κόσμος από κάτω φώναξε:
— Να ακούσουμε.
— Η πρώτη είναι χρυσή, λέει.
— Να ακούσουμε.
— Του Κυρίου μας: “Πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι”. Μπορείτε;
— Όχι, φώναζε ο κόσμος από κάτω.
Μπόρεσαν λίγοι, όπως ο Απόστολος Ανδρέας. Τα άφησε όλα και έγινε απόστολος. Όπως ο Άγιος Γεράσιμος.
Όχι ο κόσμος.
— Έχω κι άλλη.
— Να ακούσουμε.
— Την ασημένια του Προδρόμου. “Ο ἔχων δύο χιτῶνας μεταδότω τῷ μὴ ἔχοντι, καὶ ὁ ἔχων βρώματα ὁμοίως ποιείτω”. Αν έχεις δυο, δώσε το ένα. Συμφωνείτε;
— Όχι, ο κόσμος από κάτω.
— Έχω και μια άλλη, χάλκινη, τη σημερινή, σ΄αυτή που ανταποκρινόταν ο Φαρισαίος, ο δυστυχής. Του Νόμου του Μωϋσέως: “ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι”.
Μπορείτε;
— Ε, κάτι γίνεται.
Αυτά μας έλεγε… και ερχόμαστε κι εμείς να πούμε σήμερα ότι και ο Γεράσιμος Φωκάς, όταν απαρνήθηκε την περιουσία του και κάποιοι αμφισβήτησαν αν έκανε καλά, έθεσε το θέμα στο Γέροντα Παΐσιο και ζήτησε τη γνώμη του. Και ο όσιος πατέρας απάντησε:
“Καλά έκαμες, γιε μου, ο πνευματικός άνθρωπος δεν φαίνεται τόσο στα κομποσχοίνια, στις νηστείες και στις μετάνοιες, όσο στη στάση που έχει απέναντι στο χρήμα και στην ευσπλαχνία που δείχνει για τον ελάχιστο, τον πονεμένο συνάνθρωπό του”.
Ο π. Γεράσιμος άκουσε την χρυσή σάλπιγγα του Κυρίου μας.
“Πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι”.
Κι εμείς…. που τον γνωρίσαμε, στο Όνομα της φλόγας της καρδιάς του, στο Όνομα των κόπων της ζωής του, στο Όνομα του Αγαπημένου του, του Ιησού Χριστού, αλήθεια, τι πρέπει να κάνουμε;
