Διανύουμε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο και το μείζον είναι να τύχουν οι εξελίξεις σωστής διαχείρισης. Σε μια κρίση αξιολογείται το τι έγινε και τι έπρεπε να είχε γίνει, όση σημασία και να έχει αυτή η άσκηση επί χάρτου.
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μια μικρή χώρα, της οποίας από το 1974 και εντεύθεν έδαφός της βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή. Τι έχει γίνει για να ανατραπούν τα κατοχικά δεδομένα όλα αυτά τα χρόνια, σχεδόν μισός αιώνας;
Οι ηγεσίες αποδέχθηκαν την ήττα και αναζήτησαν τρόπους νομιμοποίησης της “νέας κατάστασης πραγμάτων”. Δεν ορθώθηκε ουσιαστική πολιτική για ανατροπή της επιβληθείσας από την Τουρκία κατοχή (ούτε άμυνα, ούτε διεκδικητική πολιτική διαρκείας). «Δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την πανίσχυρη κατοχική Τουρκία», η γνωστή επωδός! Δεν ήταν και δεν είναι επιλογή ο πόλεμος.
Για να αποτραπεί, όμως ο πόλεμος, για να μην επιτευχθούν πλήρως τα επεκτατικά σχέδια της κατοχικής δύναμης, χρειαζόταν και χρειάζεται άμυνα, αλλά και αποτρεπτική ισχύ.
Από το 1974 και εντεύθεν οι προτεραιότητες ήταν άλλες. Ασφαλώς και ήταν προτεραιότητα η επιβίωση και η οικονομία. Άλλωστε μια ισχυρή οικονομία αποτελεί όπλο σε έναν αγώνα. Βεβαίως, οικονομίες που κτίζονται στην άμμο, δεν μπορούν να έχουν διάρκεια, αντίθετα καταρρέουν.
Η λογική της αρπαχτής!…
Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
Κοινοποιώντας μας βοηθάτε
