Το όνομα του Ρωμαίου κυβερνήτη της Ιερουσαλήμ, Ποντίου Πιλάτου, αναγνωρίστηκε σε ένα χάλκινο δαχτυλίδι που ανακαλύφθηκε πριν από 50 χρόνια, ισχυρίζονται αρχαιολόγοι στο Ισραήλ
Advertisements
Η ισραηλινή εφημερίδα Ha’aretz αναφέρει ότι ένα χάλκινο δαχτυλίδι που βρέθηκε πριν από 50 χρόνια στην ανασκαφή στον χώρο του οχυρού του Ηρώδη κοντά στη Βηθλεέμ ανακαλύφθηκε ότι φέρει το όνομα του Ποντίου Πιλάτου, του Ρωμαίου κυβερνήτη της Ιερουσαλήμ και του ανθρώπου που διέταξε τη σταύρωση του Ιησού σύμφωνα με Καινή Διαθήκη.
Η Ha’aretz αναφέρει ότι το όνομα ανακαλύφθηκε στο δαχτυλίδι με τη χρήση ειδικής φωτογραφικής μηχανής στα εργαστήρια Ισραηλινών Αρχαιοτήτων. Τα γράμματα του δακτυλίου περιγράφονται στην ελληνική γραφή “Pilatus”. Οι λέξεις περιβάλλουν την εικόνα ενός σκάφους κρασιού.
Ο καθηγητής του Εβραϊκού Πανεπιστημίου Danny Schwartz είπε στην Ha’aretz ότι ο Pilatus ήταν ένα σπάνιο όνομα στο Ισραήλ. “Δεν γνωρίζω κανέναν άλλο Pilatus από την εποχή και ο δακτύλιος δείχνει ότι ήταν άνθρωπος με ύψος και πλούτο”, δήλωσε ο Schwartz, σύμφωνα με το άρθρο.
Η κεφαλή στο δαχτυλίδι είναι και σφραγίδα και χρησιμοποιούνταν για τη σφράγιση επιστολών και τη σφράγιση των επίσημων εγγράφων με λιωμένο κερί. “Οι ερευνητές πιστεύουν ότι χρησιμοποιήθηκε από τον ίδιο τον Πιλάτο ή ανήκε σε κάποιον από τους υπαλλήλους του ή κάποιον στο δικαστήριο του, ο οποίος θα το χρησιμοποίησε για να επικυρώσει επίσημα έγγραφα με το όνομά του”, αναφέρει ο Ha’aretz .
Οι πιθανότητες το δαχτυλίδι να ανήκε στον Πόντιο Πιλάτο της Καινής Διαθήκης είναι μεγάλες καθώς αυτός ο τύπος δαχτυλιδιού ήταν ένα «σήμα κατατεθέν» των αξιωματούχων στη ρωμαϊκή εποχή, αναφέρει η Ha’aretz .
Το δαχτυλίδι βρέθηκε αρχικά από τον καθηγητή Gideon Forster του Εβραϊκού Πανεπιστημίου λίγο μετά τον πόλεμο των έξι ημερών το 1968-69, αναφέρει η Ha’aretz .
Ο Πόντιος Πιλάτος (Pontius Pilate, λατινικά : Pontius Pīlātus) ήταν ο πέμπτος επίτροπος (de facto έπαρχος) της ρωμαϊκής επαρχίας της Ιουδαίας, υπηρετώντας υπό τον αυτοκράτορα Τιβέριο από το 26 έως το 36. Είναι περισσότερο γνωστός σήμερα επειδή το όνομά του συνδέθηκε με την δίκη και την σταύρωση του Ιησού Χριστού.
Οι ιστορικές πηγές για την ζωή του Πιλάτου αφορούν μια επιγραφή που είναι γνωστή ως Πέτρα του Πιλάτου, η οποία επιβεβαιώνει την ιστορικότητά του και καθιερώνει τον τίτλο του ως επάρχου, μια σύντομη αναφορά από τον Τακιτο, τον Φίλωνα από την Αλεξάνδρια, τον Ιώσηπο Φλάβιο, τα τέσσερα ευαγγέλια, τις Πράξεις των Αποστόλων, την Πρώτη Επιστολή στον Τιμόθεο, το Ευαγγέλιο του Νικόδημου, το Ευαγγέλιο του Μάρκου, και άλλα έργα. Με βάση αυτές τις πηγές, εμφανίζεται ότι ο Πιλάτος ήταν απόγονος της οικογένειας Pontii και ότι διαδέχτηκε τον Βαλέριο Γράτο ως επίτροπος της Ιουδαίας το 26 μΧ.
Κάποτε προσέβαλε τις θρησκευτικές ευαισθησίες του λαού του, φτάνοντας σε σκληρή κριτική από τον Φίλωνα, και πολλές δεκαετίες αργότερα από τον Ιώσηπο. Σύμφωνα με τον Ιώσηπο, ο οποίος έγραψε γύρω στο 93 μ.Χ. σχετικά με τα γεγονότα, ο Πιλάτος εκθρονίστηκε και στάλθηκε στην Ρώμη από τον Lucius Vitellius, μετά την σκληρή κριτική που άσκησε απέναντι στην εξέγερση ενός Σαμαρείτη, φτάνοντας εκεί αμέσως μετά τον θάνατο του Τιβέριου ο οποίος έγινε στις 16 Μαρτίου του 37 μ.Χ. Ο Πιλάτος αντικαταστάθηκε από τον Μάρκελλο.
Και στα τέσσερα Ευαγγέλια, ο Πιλάτος προσπαθεί να επηρεάσει το πλήθος απέναντι στον Ιησού ώστε να απαλλαγεί από την τελική εκτέλεση και συναινεί μόνο όταν το πλήθος αρνείται να υποχωρήσει. Επιδιώκει να αποφύγει την προσωπική ευθύνη για τον θάνατο του Ιησού. Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, ο Πιλάτος πλένει τα χέρια του για να δείξει ότι δεν είναι υπεύθυνος για την εκτέλεση του Ιησού και ότι τον στέλνει απρόθυμα στον θάνατο. Στο Ευαγγέλιο του Μάρκου, όπου ο Ιησούς απεικονίζεται ως αθώος στο σχέδιο απέναντι στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο Πιλάτος απεικονίζεται ως απρόθυμος να τον εκτελέσει. Στο Ευαγγέλιο του Λουκά, ο Πιλάτος δεν συμφωνεί στο ότι ο Ιησούς συνομωτούσε κατά της Ρώμης και επιπλέον ο Ηρώδης Αντύπας, τέτραρχος της Γαλιλαίας, δεν βρίσκει τίποτα προδοτικό στις ενέργειες του Ιησού. Στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, ο Πιλάτος δηλώνει ότι “δεν βρίσκω καμιά ενοχή σε Αυτόν [τον Ιησού]” και ζητά από τους Εβραίους να ελευθερώσει τον Ιησού από την φυλακή.
Οι μελετητές έχουν επί χρόνια συζητήσει το ζήτημα ερμηνείας της απεικόνισης του Πιλάτου στις πηγές. Η σημασία της Πέτρας του Πιλάτου, ένα τεχνητούργημα που ανακαλύφθηκε το 1961, συζητείται εξίσου από τους μελετητές.
