Με εξαίρεση τις αστοχίες κατά την ελληνοτουρκική συνάντηση της Νέας Υόρκης τον Σεπτέμβριο και κατά την αρχική φάση της κρίσης των δύο μνημονίων Άγκυρας-Τρίπολης τον Νοέμβριο, η κυβέρνηση κινείται θετικά στην εξωτερική πολιτική. Σειρά εξωγενών παραγόντων, μη εξαρτωμένων από την ίδια, όμως, οδηγούν σε ανησυχητική επιδείνωση της κατάστασης.
Το πρώτο μείζον ζήτημα εντοπίζεται στην Ε.Ε. Την ώρα που η Κομισιόν και τα κράτη-μέλη σπαράσσονται από τις διαφωνίες για τις μεθόδους αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης λόγω κορωνοϊού, η Αθήνα δέχεται πιέσεις για την αναβίωση, με πολύ δυσμενείς όρους, της (κατά τα άλλα αναγκαίας) συμφωνίας με την Τουρκία για το μεταναστευτικό.
Έγκυρες διπλωματικές πηγές στις Βρυξέλλες αξιολογούν πως ο Ισπανός ύπατος εκπρόσωπος, Ζοζέπ Μπορέλ, έχει πλέον υπερβεί κατά πολύ την εντολή που έλαβε περί διαπραγμάτευσης μόνον “τεχνικών θεμάτων” με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου και δρα πλήρως αυτονομημένος, ως προς όλα τα εκκρεμή θέματα με την Άγκυρα. Σχεδόν όλα τα ισχυρά μέλη της ΕΕ (με εξαίρεση τη Γαλλία) εγκρίνουν ευθέως ή πλαγίως την τακτική του Μπορέλ, καλώντας ανεπίσημα την Αθήνα να επιδείξει “ρεαλισμό” και να αντιληφθεί ότι, αν δεν συναινέσει, η νέα έξαρση του μεταναστευτικού στον Έβρο είναι θέμα λίγου χρόνου.
Το δεύτερο σημαντικό πρόβλημα για τα ελληνικά συμφέροντα προκύπτει, όσο κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως παράδοξο, από την απόφαση της Άγκυρας να αναβάλει την ενεργοποίηση των ρωσικών συστημάτων S-400, που προγραμματιζόταν για τα τέλη Μαΐου. Σε στρατιωτικό επίπεδο, η απόφαση επιτρέπει στην ελληνική πλευρά να προετοιμαστεί καλύτερα για όλα τα ενδεχόμενα, αλλά στο διπλωματικό πεδίο η αναβολή διευκολύνει τη βελτίωση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων.
Δεν αναμένονται κατευναστικές παρεμβάσεις
Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
slpress.gr
