Το Oruc Reis επέστρεψε μετά από καιρό στο λιμάνι της Αττάλειας για ανεφοδιασμό και επισκευές. Ίσως δε και για διπλωματικούς λόγους.
Προηγουμένως, για έναν ολόκληρο μήνα είχε εγγράψει σοβαρούς τίτλους ιδιοκτησίας σε μια τεράστια θαλάσσια ζώνη το μεγαλύτερο μέρος της οποίας –όπως και να διαβάσουμε το διεθνές δίκαιο– ανήκει εν δυνάμει στην Ελλάδα, όπως επίσης και στην Κύπρο.
Με απλά λόγια εμείς μιλάμε για αποκλιμάκωση κι αυτό έχει ολοκληρώσει με το παραπάνω την πολιτική αποστολή του.
Η ελληνική κυβέρνηση, και σε αυτήν την περίπτωση, έδειξε μεγαλοψυχία. Μόλις το τουρκικό ερευνητικό πλοίο επέστρεψε στο λιμάνι όλα όσα είχε διαπράξει προηγουμένως ξεχάστηκαν μονομιάς.
Ξεχάστηκαν με τον ίδιο τρόπο που, νωρίτερα, είχαν ξεχαστεί οι “κόκκινες γραμμές” και τα άλλα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα των Ελλήνων κυβερνητικών παραγόντων.
Οι συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών, Ελλάδας και Τουρκίας, ξεκίνησαν, κάτω από τη αιγίδα και την επίβλεψη του ΝΑΤΟ.