Διαβάζονται τώρα
Newsletter
33 ώρες έμειναν πλέον, πριν ανοίξουν οι κάλπες για τις δημοτικές εκλογές στην Τουρκία και το σκηνικό πόλωσης και έντασης που έχει στηθεί από τον μηχανισμό του Ρ.Τ Ερντογάν δυστυχώς έχουν χτυπήσει και την Ορθόδοξη Εκκλησία…
Με έκπληξη διαβάσαμε στο διαδίκτυο κείμενο που εμμέσως πλην σαφώς καλεί τον κλήρο και λαό σε Ιερή Επανάσταση και ομολογία κατά των δηλώσεων Ερντογάν για δήθεν επαναφορά της Αγίας Σοφίας σε καθεστώς τζαμιού.
Στο κείμενο του μάλιστα διαφαίνεται και μια απογοήτευση από την στάση του Οικουμενικού Πατριαρχείου που δεν βγήκε στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης να κάνει λιτανεία κατά των Αγαρηνών και βαρβάρων και να ακολουθήσει μετά τον δρόμο της αγχόνης κατά το παράδειγμα του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’.
Εν ολίγης ο αγαπητός αρθρογράφος απαιτεί ο Ελληνισμός να χορεύει σαν την μαϊμού κάθε φορά που ο Σουλτάνος Ερντογάν χορεύει το Εθνικιστικό του ντέφι για να μαζέψει ψηφαλάκια από τους θερμοκέφαλους Τούρκους.
Ας δούμε όμως ποιον επιχειρεί να αμφισβητήσει ο Ρ.Τ Ερντογάν με τις δηλώσεις του για Ισλαμοποίηση του Ναού της Του Θεού Αγίας Σοφίας.
Μα φυσικά τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας Κεµάλ Ατατούρκ, µε απόφαση του οποίου το 1934 η Αγία Σοφία έγινε µουσείο. Οι Ισλαμιστικοί-εθνικιστικοί κύκλοι στην Τουρκία πάντα θεωρούσαν πως η συνθήκη της Λωζάνης αλλά και η μετέπειτα μουσειοποίηση της Αγίας Σοφίας ήταν υποχώρηση που ο Κεμάλ σύρθηκε από τις δυνάμεις της Δύσης.
Η έµµεση αλλά σαφής αποδοκιµασία Ερντογάν στο πρόσωπο του Κεµάλ μέσω της Συνθήκης της Λωζάνη και της Αγίας Σοφίας ανοίγει το δρόμο για τη συµµαχία µε το εθνικιστικό ΜΗΡ των Γκρίζων Λύκων του Μπαχτσελί και την απαξίωση του κεµαλικού CHP για τον χλιαρό πατριωτισµό του.
Φυσικά ο Ερντογάν ξεχνά να πεί πως οι Κεµάλ – Ινονού υπέγραψαν τη Λωζάνη µε ανοιχτή τη διεκδίκηση της περιοχής της Μοσούλης που παρ’ ολίγον να οδηγήσει την Τουρκία σε πολεµική σύγκρουση µε τη Βρετανία. Το 1926 ο Κεµάλ κατάλαβε ότι η Λωζάνη δεν αναθεωρείται ούτε µπορεί να αµφισβητηθεί έµπρακτα, και έτσι αποδέχτηκε τα σύνορα της χώρας µε το υπό βρετανική τότε διοίκηση Ιράκ αποδεχόµενος σχετική απόφαση της Κοινωνίας των Εθνών.
Η απόφασή για µετατροπή της Αγίας Σοφίας από τζαµί σε µουσείο ήταν συμβολική και έβαλε την ταφόπλακα στο Ισλαμικό προφίλ της Τουρκίας ανοίγοντας νέα σελίδα μιας αποκλειστικά κοσµικής εθνικής ταυτότητας για τους Τούρκους κατά το πρότυπο της Δύσης.
Ας δούμε εν συνεχεία πως διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό 33 ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες.
Ο Ρ.Τ Ερντογάν έχει απόλυτα σίγουρη τη νίκη στις δημοτικές εκλογές στην Ανατολία, τη νοτιοανατολική Τουρκία και στον τουρκικό Νότο.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας ενδιαφέρεται κυρίως για τα μεγάλα αστικά κέντρα. Δηλαδή την Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα και μερικές ακόμη πόλεις-κλειδιά. Αν και δεν δημοσιεύονται δημοσκοπήσεις από τον τουρκικό Τύπο, ο οποίος ελέγχεται κατά 95% από φιλοκυβερνητικούς επιχειρηματίες, εντούτοις επικρατεί η αίσθηση ότι στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα τα πράγματα δεν εξελίσσονται με τον τρόπο με τον οποίο θα επιθυμούσε ο Ταγίπ Ερντογάν.
Πιο συγκεκριμένα, υπάρχει η βεβαιότητα πως στην Άγκυρα θα επικρατήσουν οι συνδυασμοί της αντιπολίτευσης, ενώ στην πόλη-σύμβολο, που είναι η Κωνσταντινούπολη, τα πράγματα είναι στην κόψη του ξυραφιού. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Σμύρνη θα ψηφίσει αντιπολίτευση, όπως και η Αδριανούπολη, ενώ παίζονται τα Δαρδανέλια, η Προύσα και η Αττάλεια.
Υπό αυτές τις συνθήκες όλοι οι νοήμονες άνθρωποι αντιλαμβάνονται πως η επιχείρηση Αγιά Σοφιά αποτελεί το τελευταίο χαρτί που χρησιμοποιεί ο Ταγίπ Ερντογάν για να συσπειρώσει τους φανατικούς, είτε στο στρατόπεδο των ισλαμιστών είτε σε αυτό των εθνικιστών.
Ο Ρ.Τ Ερντογάν επίσης επιχειρεί να δώσει την αίσθηση της ασφάλειας στους πολίτες της Τουρκίας, μια αίσθηση που βρίσκεται σε κάθετη πτώση κάθε ημέρα που περνά καθώς καταφθάνουν φέρετρα με φαντάρους από τα διάφορα μέτωπα στα οποία έχει εμπλακεί η Τουρκία στη Συρία, στη νοτιοανατολική Τουρκία και στο Ιράκ. Τα φέρετρα αυτά είναι πάντα σφραγισμένα και οι στρατιωτικές αρχές απαγορεύουν ρητώς στις οικογένειες να τα ανοίξουν. Οι πατεράδες και οι μανάδες αυτών των φαντάρων προχωρούν στον ενταφιασμό τους χωρίς να δουν το πρόσωπο του νεκρού τους.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο παρακολουθεί με άγρυπνο μάτι τις εξελίξεις στην Τουρκία και η σιωπή του ως τώρα μόνο ως ένδειξη υποχώρησης δεν μπορεί να ερμηνευτεί. Κάτι τέτοιο θα ήταν άλλωστε ένδειξη αφέλειας διότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης έχει αποδείξει εδώ και αιώνες πως ξέρει πότε να πράττει και πότε να σιωπά. Η Φαναριώτικη διπλωματία ξέρει πως η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί θα προκαλέσει μια παγκόσμια αντιτουρκική συσπείρωση ή οποία θα συμπεριλαμβάνει όχι μόνο τις χριστιανικές εκκλησίες και το Βατικανό αλλά και τους ορκισμένους εχθρούς του από την μεριά του Μουσουλμανικού κόσμου.
Θα κλείσουμε λέγοντας πως στις ημέρες της Σαρακοστής που διανύουμε καλό θα είναι όλοι μας να μην παρασυρόμαστε από τις φωνές που επιθυμούν να μας αποσπάσουν από το κλίμα κατάνυξης το οποίο θα πρέπει όλοι οι Ορθόδοξοι να βιώνουμε.
Ας κάνουμε Ιερά Επανάσταση κατά της αμαρτίας και των παθών που μας απομακρύνουν από τον Κύριο μας και ας δώσουμε ομολογία πίστεως όχι με τα λόγια, που όπως λέει ο λαός «χτίζουν ανώγια και κατώγια», αλλά με τις πράξεις μας που καθορίζουν το ποιοι είμαστε.
Άλλωστε όπως έχουμε ξαναπεί ο άνθρωπος δεν είναι αυτό που νομίζει πως είναι, ούτε αυτό που λέει στους άλλους πως είναι, άλλα αυτό που ΠΡΑΤΤΕΙ.
Πράξεις μετανοίας λοιπόν, λόγια λίγα και εμπιστοσύνη στην Κεφαλή της Εκκλησίας, στον Χριστό δηλαδή.
Καλή Ανάσταση!!!
Σύνταξη-Σχολιασμός: orthodoxia.online – Απαγορεύεται η αναδημοσίευση με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς την άδεια του εκδότη
