Γιώργος Ηλιόπουλος: Παγκόσμια διακυβέρνηση-Συνωμοσιολογία ή πραγματικότητα;-Οι δομές ήδη λειτουργούν
Στην συνέντευξή μας (03-09-2024) ο χρηματιστηριακός και οικονομικός αναλυτής σχολιάζει ένα θέμα το οποίο παραδοσιακά κινείται στα όρια της συνωμοσιολογίας, αν και είναι απολύτως υπαρκτό, συγκεκριμένο και με πολύ σαφή και εμφανή διάταξη και δομή. Στο θέμα της λεγόμενης παγκόσμιας διακυβέρνησης. Μετά την λήξη του Ψυχρού Πολέμου, ο ΟΗΕ αποφασίζει να σχηματίσει την Επιτροπή Παγκόσμιας Διακυβέρνησης (Commission on Global Governance).
Το 1995, η Επιτροπή παρουσιάζει την τελική αναφορά της με τίτλο OUR GLOBAL NEIGHBOURHOOD, που έχει την μορφή ενός εγχειριδίου που προδιαγράφει το τι πρόκειται να συμβεί στις επόμενες τρείς δεκαετίες, ορίζοντας ε συγκεκριμμένη επιχειρηματολογία, τα πλεονεκτήματα του προγράμματος παγκόσμιας διακυβέρνησης. Η βασική ιδέα εδράζεται στο γεγονός ότι η εμπιστοσύνη στις ικανότητες των κυβερνήσεων να προστατεύουν τους πολίτες τους και να προάγουν την ευημερία τους, συντηρώντας την κυριαρχία του εθνικού κράτους, αποτελεί μία…παρωχημένη θεωρία και απαιτούνται νέες διέξοδοι για τα παγκόσμια προβλήματα.
Το πλέγμα των οργανισμών και των φορέων, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Διεθνής Οργανισμός Υγείας, ο Διεθνής Οργανισμός Εμπορίου, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων, ο Διεθνής Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, οι αποφάσεις της Διάσκεψης COP 28 για την ενεργειακή μετάβαση, όπως και οι διάφοροι φορείς του ΟΗΕ, η Διεθνής Οικονομική Διάσκεψη (World Economic Forum), η πρωτοβουλία Climate Action 100 που συγκεντρώνει πλέον 700 διαχειριστές και $68 τρισεκατομμύρια στα χαρτοφυλάκιά τους, σε συνδυασμό με διάφορα παγκόσμιας εμβέλειας προγράμματα, είναι μεν παγκοσμιοποιημένες δομές, αλλά δεν επαρκούν… Απαιτείται η προσθήκη συγκροτημένων μηχανισμών και συστημάτωνε σκοπό να επιτευχθούν τα ανώτατα δυνατά επίπεδα συνεργασίας σε τομείς κοινού συμφέροντος και κοινού πεπρωμένου…
