Newsletter
Τελικά σε αυτή τη ζήση όλα είναι θέματα επιλογών επιλέγεις το κακό γιατί είσαι αδύναμος να επιλέξεις το καλό, επιλέγεις να εκδικηθείς και να κάνεις παρατηρήσεις σε άσχημο τόνο και σε αγενή διάθεση γιατί είσαι αδύναμος να αγαπήσεις…
καθότι άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε όλοι μας, πολλές φορές πήραμε την “ρεβάνς” όταν ο άλλος πιο σοφά κινούμενος επέλεξε να μην απαντήσει…
Δυστυχώς η αγένεια βαπτίστηκε αγιότητα και η τρέλλα μας και η γαηδουριά μας(συγγνώμη από τα συμπαθέστατα τετράποδα ζητώ) βαπτίστηκε ευθύτητα…δεν είμεθα ευθής αλλά είμεθα αγενής τύποι…
Στον δικό μας τον εκκλησιαστικό χώρο και εν τω εν αυτώ υπάρχοντι “ecclesiastical star system” έχουμε πολλούς αγενείς που το παίζουν ενάρετοι και “οσιοποιημένοι εν ζωή”!
θα φανερωθούν στη δευτέρα παρουσία πολλών καρδιών διαλογισμοί…
Στην διαχείριση όμως αυτής της ανισορροπίας εμείς (συλλογικά το λέω το εμείς, χωρίς να χωρίζομαι από όσους προανέφερα θετικά ή αρνητικά) είμαστε υπαίτιοι μόνο σε κάτι στο ότι δεν αποφεύγουμε συχνά “τον τόπον που γεννάται πειρασμός”(Γεροντικό απόφθεγμα)!
Είναι μεγάλη αλήθεια αυτό…
Συνήθως τρέχουμε εκεί, γινόμαστε εριστικοί ενίοτε, διεκδικούμε το “δίκιο” μας…και που οδηγεί αυτό;
Στο να πληγώνουμε και τον άλλον και εμάς τους ίδιους.
Γινόμαστε θύματα των επιλογών μας και όλη αυτή η θυματοποίηση εθελούσια ή όχι μπορεί να μας οδηγήσει συχνά στο να αδειάσει ο εσωτερικός μας κόσμος.
Ο Θύτης και το Θύμα εναλλάσσονται σαν το εναλλασσόμενο ρεύμα, είναι μία η μία τάση η πολύ και ύστερα η λίγο.
Πάντως όταν αδειάσεις για κάποιον απόφευγε τον καλύτερα να μην πικραθείς και να πικράνεις.
Μακάρι να είχαμε την σοφία του Θεού δια των αγίων του οδηγό θα ήταν ηρεμότερη η διάθεση μας και καθαρότερα τα κριτήρια μας!
Μακάρι αλλά δεν είναι τόσο εύκολο, εμείς πολλές φορές κρίνουμε πριν δούμε, ανάλογα με το ότι νομίζουμε και πλέον δεν μπορούμε να ανθέξουμε.
Δεν χρειάζεται να υποφέρουμε αν το χιούμορ του άλλου μας φαίνεται “λεμονάτο” ήτοι ξυνό έως αηδίας…ας τον αφήσουμε να το κρατά για τον εαυτό του.
και το αντίθετο όταν ο άλλος είναι χαρά γεμάτος και ευγενής ας τρέχουμε κοντά του, τα “οξέα” του θα είναι ελάχιστα ας είμεθα εκεί να φωτισθούμε με το ήθος του, είναι πολύ βασικό το τελευταίο.
Άρα εμείς αποφασίζουμε αν θα αποφεύγουμε τους “λεμονάτους” ή αν θα τρέχουμε πλησίον των “μηδέν οξέων” ή αν θα εναλλάσσουμε την παρουσία τους κατά το συμφέρον της εσωτερικής μας διαθέσεως και της απολύτου νηνεμίας του τόπου και χώρου της υπάρξεως μας.
Είμαστε οι επιλογές μας ας προσέξουμε πως και τι επιλέγουμε!
Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Λουμουσιώτης
Ιεροκήρυξ
